önem

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: -onem

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From ön +‎ -em. First attested in 1935. Coined to replace ehemmiyet (importance).

Noun

[edit]

önem (definite accusative önemi, plural önemler)

  1. importance

Declension

[edit]
Inflection
Nominative önem
Definite accusative önemi
Singular Plural
Nominative önem önemler
Definite accusative önemi önemleri
Dative öneme önemlere
Locative önemde önemlerde
Ablative önemden önemlerden
Genitive önemin önemlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular önemim önemlerim
2nd singular önemin önemlerin
3rd singular önemi önemleri
1st plural önemimiz önemlerimiz
2nd plural öneminiz önemleriniz
3rd plural önemleri önemleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular önemimi önemlerimi
2nd singular önemini önemlerini
3rd singular önemini önemlerini
1st plural önemimizi önemlerimizi
2nd plural öneminizi önemlerinizi
3rd plural önemlerini önemlerini
Dative
Singular Plural
1st singular önemime önemlerime
2nd singular önemine önemlerine
3rd singular önemine önemlerine
1st plural önemimize önemlerimize
2nd plural öneminize önemlerinize
3rd plural önemlerine önemlerine
Locative
Singular Plural
1st singular önemimde önemlerimde
2nd singular öneminde önemlerinde
3rd singular öneminde önemlerinde
1st plural önemimizde önemlerimizde
2nd plural öneminizde önemlerinizde
3rd plural önemlerinde önemlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular önemimden önemlerimden
2nd singular öneminden önemlerinden
3rd singular öneminden önemlerinden
1st plural önemimizden önemlerimizden
2nd plural öneminizden önemlerinizden
3rd plural önemlerinden önemlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular önemimin önemlerimin
2nd singular öneminin önemlerinin
3rd singular öneminin önemlerinin
1st plural önemimizin önemlerimizin
2nd plural öneminizin önemlerinizin
3rd plural önemlerinin önemlerinin

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Azerbaijani: önəm