διορατικότητα

Greek

Etymology

διορατικός (dioratikós, “insightful”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1884.

Noun

διορατικότητα • (dioratikótita) f (uncountable)

1. foresight, insight

Declension

  διορατικότητα

case     \     number	singular
nominative	διορατικότητα •
genitive	διορατικότητας •
accusative	διορατικότητα •
vocative	διορατικότητα •

See also

• όραση f (órasi, “vision, eyesight”)
• όραμα n (órama, “supernatural vision”)