ειδικός

Greek

Adjective

ειδικός • (eidikós) m (feminine ειδική, neuter ειδικό)

1. special, particular, specific (thing, person, etc)
2. expert, specialist (knowledge, experience, etc)

Declension

Declension of ειδικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ειδικός •	ειδική •	ειδικό •	ειδικοί •	ειδικές •	ειδικά •
genitive	ειδικού •	ειδικής •	ειδικού •	ειδικών •	ειδικών •	ειδικών •
accusative	ειδικό •	ειδική •	ειδικό •	ειδικούς •	ειδικές •	ειδικά •
vocative	ειδικέ •	ειδική •	ειδικό •	ειδικοί •	ειδικές •	ειδικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ειδικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ειδικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ειδικότερος •	ειδικότερη •	ειδικότερο •	ειδικότεροι •	ειδικότερες •	ειδικότερα •
genitive	ειδικότερου •	ειδικότερης •	ειδικότερου •	ειδικότερων •	ειδικότερων •	ειδικότερων •
accusative	ειδικότερο •	ειδικότερη •	ειδικότερο •	ειδικότερους •	ειδικότερες •	ειδικότερα •
vocative	ειδικότερε •	ειδικότερη •	ειδικότερο •	ειδικότεροι •	ειδικότερες •	ειδικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ειδικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ειδικότατος •	ειδικότατη •	ειδικότατο •	ειδικότατοι •	ειδικότατες •	ειδικότατα •
genitive	ειδικότατου •	ειδικότατης •	ειδικότατου •	ειδικότατων •	ειδικότατων •	ειδικότατων •
accusative	ειδικότατο •	ειδικότατη •	ειδικότατο •	ειδικότατους •	ειδικότατες •	ειδικότατα •
vocative	ειδικότατε •	ειδικότατη •	ειδικότατο •	ειδικότατοι •	ειδικότατες •	ειδικότατα •

Noun

ειδικός • (eidikós) m or f (plural ειδικοί)

1. specialist

Declension

Declension of ειδικός

	singular	plural
nominative	ειδικός •	ειδικοί •
genitive	ειδικού •	ειδικών •
accusative	ειδικό •	ειδικούς •
vocative	ειδικέ •	ειδικοί •