ξενοκτόνος

Ancient Greek

Etymology

From ξένος (xénos, “foreign, guest”) +‎ κτείνω (kteínō, “to kill”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kse.nok.tó.nos/ → /kse.nokˈto.nos/ → /kse.nokˈto.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kse.nok.tó.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kse.nokˈto.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kse.nokˈto.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kse.nokˈto.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kse.nokˈto.nos/

Adjective

ξενοκτόνος • (xenoktónos) m or f (neuter ξενοκτόνον); second declension

1. slaying guests or strangers

Declension

Second declension of ξενοκτόνος; ξενοκτόνον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ξενοκτόνος xenoktónos	ξενοκτόνον xenoktónon		ξενοκτόνω xenoktónō	ξενοκτόνω xenoktónō		ξενοκτόνοι xenoktónoi	ξενοκτόνᾰ xenoktóna
Genitive		ξενοκτόνου xenoktónou	ξενοκτόνου xenoktónou		ξενοκτόνοιν xenoktónoin	ξενοκτόνοιν xenoktónoin		ξενοκτόνων xenoktónōn	ξενοκτόνων xenoktónōn
Dative		ξενοκτόνῳ xenoktónōi	ξενοκτόνῳ xenoktónōi		ξενοκτόνοιν xenoktónoin	ξενοκτόνοιν xenoktónoin		ξενοκτόνοις xenoktónois	ξενοκτόνοις xenoktónois
Accusative		ξενοκτόνον xenoktónon	ξενοκτόνον xenoktónon		ξενοκτόνω xenoktónō	ξενοκτόνω xenoktónō		ξενοκτόνους xenoktónous	ξενοκτόνᾰ xenoktóna
Vocative		ξενοκτόνε xenoktóne	ξενοκτόνον xenoktónon		ξενοκτόνω xenoktónō	ξενοκτόνω xenoktónō		ξενοκτόνοι xenoktónoi	ξενοκτόνᾰ xenoktóna
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ξενοκτόνως xenoktónōs			ξενοκτονώτερος xenoktonṓteros			ξενοκτονώτᾰτος xenoktonṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ξενοκτονέω (xenoktonéō, “to slay a guest”)

Further reading

• “ξενοκτόνος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ξενοκτόνος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ξενοκτόνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • stranger idem, page 823.