παίω

Ancient Greek

Alternative forms

• πήω (pḗō) — Boeotian

Etymology

From Proto-Indo-European *pēu-, *pyu-, *pū- (“to hit; to cut”). Cognates include Latin paviō.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pǎi̯.ɔː/ → /ˈpɛ.o/ → /ˈpe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pǎi̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpɛ.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpɛ.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpe.o/

Verb

παίω • (paíō)

1. to strike, hit
   • 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1384
   • 472 BCE, Aeschylus, The Persians 397
   • 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 957
   • Alciphron, Collected Works 3.43
   • 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, First Tetralogy 4.4
   • 414 BCE, Aristophanes, The Birds 497
   • 423 BCE, Aristophanes, The Clouds 549
   • 413 BCE, Euripides, Iphigenia in Tauris 1391
   • 408 BCE, Euripides, Orestes 1063
   • c. 440 BCE, Euripides, Rhesus 685
   • c. 440 BCE, Euripides, Rhesus 794
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.137
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 9.107
   • 445 BCE – 380 BCE, Lysias, On a Wound by Premeditation 6
   • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Pompey 24
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 242
   • 442 BCE, Sophocles, Antigone 1315
   • 429 BCE, Sophocles, Oedipus the King 1270
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.47
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 1.8.26
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 5.8.12
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cynegeticus 6.18
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 4.6.4
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 7.3.6
   1. to strike one thing against another
      • 472 BCE, Aeschylus, The Persians 409
      • 408 BCE, Euripides, Orestes 1472
      • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Pyrrhus 15
      • 442 BCE, Sophocles, Antigone 1274
   2. to drive away
      • 422 BCE, Aristophanes, The Wasps 456
   3. (sexual intercourse)
      • 421 BCE, Aristophanes, Peace 874
   4. (figuratively) to quench one's thirst
      • 4th century BC, Eubulus, Collected Works 138
2. (intransitive) to strike against or upon
   • 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1007
   • 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 885
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 745
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 4.2.3
3. to devour
   • 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, The Acharnians 835

Inflection

   Present: παίω, παίομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παίω	παίεις	παίει	παίετον	παίετον	παίομεν	παίετε	παίουσῐ(ν)
	subjunctive	παίω	παίῃς	παίῃ	παίητον	παίητον	παίωμεν	παίητε	παίωσῐ(ν)
	optative	παίοιμῐ	παίοις	παίοι	παίοιτον	παιοίτην	παίοιμεν	παίοιτε	παίοιεν
	imperative		παῖε	παιέτω	παίετον	παιέτων		παίετε	παιόντων
middle/ passive	indicative	παίομαι	παίῃ, παίει	παίεται	παίεσθον	παίεσθον	παιόμεθᾰ	παίεσθε	παίονται
	subjunctive	παίωμαι	παίῃ	παίηται	παίησθον	παίησθον	παιώμεθᾰ	παίησθε	παίωνται
	optative	παιοίμην	παίοιο	παίοιτο	παίοισθον	παιοίσθην	παιοίμεθᾰ	παίοισθε	παίοιντο
	imperative		παίου	παιέσθω	παίεσθον	παιέσθων		παίεσθε	παιέσθων
		active				middle/passive
infinitive		παίειν				παίεσθαι
participle	m	παίων				παιόμενος
	f	παίουσᾰ				παιομένη
	n	παῖον				παιόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: πήω, πηόμη (Boeotian)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πήω	πηῖς	πηῖ	πήετον	πήετον	πήομεν	πήετε	πήονθῐ
	subjunctive	πήω	πηῖς	πηῖ	πήειτον	πήειτον	πήωμεν	πήειτε	πήωνθῐ
	optative	πήοιμῐ	πήοις	πήοι	πήοιτον	πηοίτᾱν	πήοιμεν	πήοιτε	πήοιεν
	imperative		πῆε	πηέτω	πήετον	πηέτων		πήετε	πηόνθω
middle/ passive	indicative	πηόμη	πηέη	πηέτη	πήεσθον	πήεσθον	πηόμεθᾰ	πήεσθε	πηόνθη
	subjunctive	πηώμη	πηείη	πηείτη	πήεισθον	πήεισθον	πηώμεθᾰ	πήεισθε	πηώνθη
	optative	πηοίμᾱν	πήοιο	πήοιτο	πήοισθον	πηοίσθᾱν	πηοίμεθᾰ	πήοισθε	πήοινθο
	imperative		πηῖο	πηέσθω	πήεσθον	πηέσθων		πήεσθε	πηέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πηέμεν				πηέσθη
participle	m	πήων				πηόμενος
	f	πηῶσᾰ				πηομένᾱ
	n	πῆον				πηόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔπαιον, ἐπαιόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπαιον	ἔπαιες	ἔπαιε(ν)	ἐπαίετον	ἐπαιέτην	ἐπαίομεν	ἐπαίετε	ἔπαιον
middle/ passive	indicative	ἐπαιόμην	ἐπαίου	ἐπαίετο	ἐπαίεσθον	ἐπαιέσθην	ἐπαιόμεθᾰ	ἐπαίεσθε	ἐπαίοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: παίσω, παίσομαι, παισθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παίσω	παίσεις	παίσει	παίσετον	παίσετον	παίσομεν	παίσετε	παίσουσῐ(ν)
	optative	παίσοιμῐ	παίσοις	παίσοι	παίσοιτον	παισοίτην	παίσοιμεν	παίσοιτε	παίσοιεν
middle	indicative	παίσομαι	παίσῃ, παίσει	παίσεται	παίσεσθον	παίσεσθον	παισόμεθᾰ	παίσεσθε	παίσονται
	optative	παισοίμην	παίσοιο	παίσοιτο	παίσοισθον	παισοίσθην	παισοίμεθᾰ	παίσοισθε	παίσοιντο
passive	indicative	παισθήσομαι	παισθήσῃ	παισθήσεται	παισθήσεσθον	παισθήσεσθον	παισθησόμεθᾰ	παισθήσεσθε	παισθήσονται
	optative	παισθησοίμην	παισθήσοιο	παισθήσοιτο	παισθήσοισθον	παισθησοίσθην	παισθησοίμεθᾰ	παισθήσοισθε	παισθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		παίσειν			παίσεσθαι		παισθήσεσθαι
participle	m	παίσων			παισόμενος		παισθησόμενος
	f	παίσουσᾰ			παισομένη		παισθησομένη
	n	παῖσον			παισόμενον		παισθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: παιήσω, παιήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παιήσω	παιήσεις	παιήσει	παιήσετον	παιήσετον	παιήσομεν	παιήσετε	παιήσουσῐ(ν)
	optative	παιήσοιμῐ	παιήσοις	παιήσοι	παιήσοιτον	παιησοίτην	παιήσοιμεν	παιήσοιτε	παιήσοιεν
middle	indicative	παιήσομαι	παιήσῃ, παιήσει	παιήσεται	παιήσεσθον	παιήσεσθον	παιησόμεθᾰ	παιήσεσθε	παιήσονται
	optative	παιησοίμην	παιήσοιο	παιήσοιτο	παιήσοισθον	παιησοίσθην	παιησοίμεθᾰ	παιήσοισθε	παιήσοιντο
		active			middle
infinitive		παιήσειν			παιήσεσθαι
participle	m	παιήσων			παιησόμενος
	f	παιήσουσᾰ			παιησομένη
	n	παιῆσον			παιησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔπαισᾰ, ἐπαισᾰ́μην, ἐπαίσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπαισᾰ	ἔπαισᾰς	ἔπαισε(ν)	ἐπαίσᾰτον	ἐπαισᾰ́την	ἐπαίσᾰμεν	ἐπαίσᾰτε	ἔπαισᾰν
	subjunctive	παίσω	παίσῃς	παίσῃ	παίσητον	παίσητον	παίσωμεν	παίσητε	παίσωσῐ(ν)
	optative	παίσαιμῐ	παίσειᾰς, παίσαις	παίσειε(ν), παίσαι	παίσαιτον	παισαίτην	παίσαιμεν	παίσαιτε	παίσειᾰν, παίσαιεν
	imperative		παῖσον	παισᾰ́τω	παίσᾰτον	παισᾰ́των		παίσᾰτε	παισᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπαισᾰ́μην	ἐπαίσω	ἐπαίσᾰτο	ἐπαίσᾰσθον	ἐπαισᾰ́σθην	ἐπαισᾰ́μεθᾰ	ἐπαίσᾰσθε	ἐπαίσᾰντο
	subjunctive	παίσωμαι	παίσῃ	παίσηται	παίσησθον	παίσησθον	παισώμεθᾰ	παίσησθε	παίσωνται
	optative	παισαίμην	παίσαιο	παίσαιτο	παίσαισθον	παισαίσθην	παισαίμεθᾰ	παίσαισθε	παίσαιντο
	imperative		παῖσαι	παισᾰ́σθω	παίσᾰσθον	παισᾰ́σθων		παίσᾰσθε	παισᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπαίσθην	ἐπαίσθης	ἐπαίσθη	ἐπαίσθητον	ἐπαισθήτην	ἐπαίσθημεν	ἐπαίσθητε	ἐπαίσθησᾰν
	subjunctive	παισθῶ	παισθῇς	παισθῇ	παισθῆτον	παισθῆτον	παισθῶμεν	παισθῆτε	παισθῶσῐ(ν)
	optative	παισθείην	παισθείης	παισθείη	παισθεῖτον, παισθείητον	παισθείτην, παισθειήτην	παισθεῖμεν, παισθείημεν	παισθεῖτε, παισθείητε	παισθεῖεν, παισθείησᾰν
	imperative		παίσθητῐ	παισθήτω	παίσθητον	παισθήτων		παίσθητε	παισθέντων
		active			middle		passive
infinitive		παῖσαι			παίσᾰσθαι		παισθῆναι
participle	m	παίσᾱς			παισᾰ́μενος		παισθείς
	f	παίσᾱσᾰ			παισᾰμένη		παισθεῖσᾰ
	n	παῖσᾰν			παισᾰ́μενον		παισθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπαικᾰ, πέπαισμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπαικᾰ	πέπαικᾰς	πέπαικε(ν)	πεπαίκᾰτον	πεπαίκᾰτον	πεπαίκᾰμεν	πεπαίκᾰτε	πεπαίκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπαίκω	πεπαίκῃς	πεπαίκῃ	πεπαίκητον	πεπαίκητον	πεπαίκωμεν	πεπαίκητε	πεπαίκωσῐ(ν)
	optative	πεπαίκοιμῐ, πεπαικοίην	πεπαίκοις, πεπαικοίης	πεπαίκοι, πεπαικοίη	πεπαίκοιτον	πεπαικοίτην	πεπαίκοιμεν	πεπαίκοιτε	πεπαίκοιεν
	imperative		πέπαικε	πεπαικέτω	πεπαίκετον	πεπαικέτων		πεπαίκετε	πεπαικόντων
middle/ passive	indicative	πέπαισμαι	πέπαισαι	πέπαισται	πέπαισθον	πέπαισθον	πεπαίσμεθᾰ	πέπαισθε	πεπαίσᾰται
	subjunctive	πεπαισμένος ὦ	πεπαισμένος ᾖς	πεπαισμένος ᾖ	πεπαισμένω ἦτον	πεπαισμένω ἦτον	πεπαισμένοι ὦμεν	πεπαισμένοι ἦτε	πεπαισμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπαισμένος εἴην	πεπαισμένος εἴης	πεπαισμένος εἴη	πεπαισμένω εἴητον/εἶτον	πεπαισμένω εἰήτην/εἴτην	πεπαισμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπαισμένοι εἴητε/εἶτε	πεπαισμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπαισο	πεπαίσθω	πέπαισθον	πεπαίσθων		πέπαισθε	πεπαίσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπαικέναι				πεπαῖσθαι
participle	m	πεπαικώς				πεπαισμένος
	f	πεπαικυῖᾰ				πεπαισμένη
	n	πεπαικός				πεπαισμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

• πλήσσω (plḗssō)
• κρούω (kroúō)

Derived terms

• ἀμφῐπαίω (amphipaíō)
• ἀνᾰπαίω (anapaíō)
• ἀντῐπαίω (antipaíō)
• εἰσπαίω (eispaíō)
• ἐκπαίω (ekpaíō)
• ἐμπαίω (empaíō)
• κᾰτᾰπαίω (katapaíō)
• πᾰρᾰπαίω (parapaíō)
• περιπαίω (peripaíō)
• σῠμπαίω (sumpaíō)
• ὑπερπαίω (huperpaíō)

Related terms

• παιητέον (paiētéon)

References

• “παίω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “παίω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• παίω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G3817 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• παίω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften