τελεία

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: τέλεια

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek τελεία (teleía, period, full stop), from τέλος (télos, end) + -εια (-eia, -ness).

Noun

[edit]

τελεία (teleíaf (plural τελείες)

  1. (grammar, typography) A full stop or period.⟩.

Usage notes

[edit]

Used similarly in Greek punctuation as in French: it marks the ends of sentences, some abbreviations (although it is now standard to write acronyms without them), and groups of three digits in large numbers (where English punctuation uses the comma instead).

Originally referencing the high dot ⟨˙⟩ in Classical and early Byzantine Greek, τελεία has typically and then universally referenced the low dot ⟨.⟩ since the advent of printing.

Declension

[edit]

See also

[edit]
.   τελεία 
,   κόμμα 
:   δύο τελείες 
·   άνω τελεία 
;   ερωτηματικό 
!   θαυμαστικό 
« »   εισαγωγικά 
"       εισαγωγικά 
'       εισαγωγικά 
'     απόστροφος 
¨   διαλυτικά 
΄   τόνος 
  ενωτικό 
  παύλα 
  αποσιωπητικά 
  ( )     παρένθεση 
  [ ]     αγκύλη 
  { }     άγκιστρο 
» :   ομοιωματικά 
see also: Greek Punctuation and Greek alphabet (Diacritics)

Further reading

[edit]