айран

Bashkir

Айран.

Etymology

From Proto-Turkic *ayran.

Cognate with Tatar әйрән (äyrän), Kazakh айран (airan), Turkish ayran.

Pronunciation

• IPA^(key): [ajˈran]
• Hyphenation: ай‧ран

Noun

айран • (ayran)

1. airan

Declension

Inflection of айран (ayran)

	singular only
absolute	айран (ayran)
definite genitive	айрандың (ayrandıñ)
dative	айранға (ayranğa)
definite accusative	айранды (ayrandı)
locative	айранда (ayranda)
ablative	айрандан (ayrandan)

Kazakh

Alternative scripts
Arabic	ايران
Cyrillic	айран
Latin	airan

Etymology

From Proto-Turkic *ayran.

Noun

айран • (airan)

1. airan

Declension

declension of айран

	singular (жекеше)	plural (көпше)
nominative (атау септік)	айран (airan)	айрандар (airandar)
genitive (ілік септік)	айранның (airannyñ)	айрандардың (airandardyñ)
dative (барыс септік)	айранға (airanğa)	айрандарға (airandarğa)
accusative (табыс септік)	айранды (airandy)	айрандарды (airandardy)
locative (жатыс септік)	айранда (airanda)	айрандарда (airandarda)
ablative (шығыс септік)	айраннан (airannan)	айрандардан (airandardan)
instrumental (көмектес септік)	айранмен (airanmen)	айрандармен (airandarmen)

Russian

Etymology

From a Turkic language; compare to Tatar әйрән (äyrän), Turkish ayran.

Pronunciation

• IPA^(key): [ɐjˈran]

• Audio:

  (file)

Noun

айра́н • (ajrán) m inan (genitive айра́на, uncountable)

1. airan

Declension

Declension of айра́н (inan sg-only masc-form hard-stem accent-a) 

	singular
nominative	айра́н ajrán
genitive	айра́на ajrána
dative	айра́ну ajránu
accusative	айра́н ajrán
instrumental	айра́ном ajránom
prepositional	айра́не ajráne

Southern Altai

Etymology

From Proto-Turkic *ayran.

Noun

айран • (ayran)

1. airan

References

N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “айран”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN

Yakut

Etymology

From Proto-Turkic *ayran.

Noun

айран • (ayran)

1. airan