aanspraak

Dutch

Etymology

From Middle Dutch aensprâke. Equivalent to a deverbal from aanspreken, morphologically aan +‎ spraak.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌspraːk/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧spraak

Noun

aanspraak f (plural aanspraken, diminutive aanspraakje n)

1. claim (of ownership), legal grounds for a claim
2. occasion for conversation, conversation
3. (obsolete) speech

   Synonym: toespraak

4. (obsolete, law) charge, accusation, legal claim

Derived terms

• aansprakelijk

Descendants

• Afrikaans: aanspraak
• → Papiamentu: aanspraak (dated)