abnegacja

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: abnegacją

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French abnégation,[1] from Latin abnegātiō.[2] First attested in 1706.[3]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ab.nɛˈɡa.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: ab‧ne‧ga‧cja

Noun

[edit]

abnegacja f

  1. (literary) slovenliness, untidiness
    Synonym: niechlujstwo
    całkowita abnegacjatotal untidiness
    • 1706, Sebastian Jan Piskorski, Kazania na Dni Panskie, na vroczystości Bogarodzice Panny Niepokalanie Poczętey, na swięta osobliwe Słvg Panskich, w roznych Kościołach odprawione, a dla duchownego pozytku poboznemu czytelnikowi zostawione[1], page 913:
      Pánno Swięta: boś żadney źięmskiey formy, figury, obrázu źięmskiego nigdy ná się nie przyięłá. wszytkiegoś się náwet y sámey śiebie, przez ábnegácyą sámey śiebie, przez vota Zakonne wyrzekłá
      [Panno Swięta: boś żadnej ziemskiej formy, figury, obrazu ziemskiego nigdy na się nie przyjęła. wszytkiegoś się nawet i samej siebie, przez abnegację samej siebie, przez vota Zakonne wyrzekła]
      Holy one: for you have never taken an earthly form, figure, or earthly image. You have even abjured everything yours by abnegation of yourself, by monastic promise.

Declension

[edit]
[edit]
adjective
adverb
nouns

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “abnegacja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “abnegacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. ^ Krystyna Siekierska (20.11.2019) “ABNEGACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

[edit]