adoito

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Old Galician-Portuguese doito (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Vulgar Latin *adductus, from ductus (guided), from dūcō (to lead).[1] Cognate with Spanish ducho.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

adoito (feminine adoita, masculine plural adoitos, feminine plural adoitas)

  1. accustomed, used to
    Synonym: afeito
  2. experienced, skilled
    Synonym: destro
Derived terms
[edit]
[edit]

Adverb

[edit]

adoito

  1. usually

References

[edit]
  • doito” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • doit” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • adoito” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • adoito” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  1. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “ducho”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos

Etymology 2

[edit]

Verb

[edit]

adoito

  1. first-person singular present indicative of adoitar