aithnigh

Irish

Pronunciation

• (Cois Fharraige) IPA^(key): /ˈænʲə/

Verb

aithnigh (present analytic aithníonn, future analytic aithneoidh, verbal noun aithneachtáil, past participle aithnithe)

1. Cois Fharraige form of aithin

Conjugation

conjugation of aithnigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	aithním	aithníonn tú; aithnír†	aithníonn sé, sí	aithnímid; aithníonn muid	aithníonn sibh	aithníonn siad; aithníd†	a aithníonn; a aithníos / a n-aithníonn*; a n-aithníos*	aithnítear
	past	d'aithnigh mé; d'aithníos / aithnigh mé‡; aithníos‡	d'aithnigh tú; d'aithnís / aithnigh tú‡; aithnís‡	d'aithnigh sé, sí / aithnigh sé, sí‡	d'aithníomar; d'aithnigh muid / aithníomar‡; aithnigh muid‡	d'aithnigh sibh; d'aithníobhair / aithnigh sibh‡; aithníobhair‡	d'aithnigh siad; d'aithníodar / aithnigh siad‡; aithníodar‡	a d'aithnigh / ar aithnigh*	aithníodh; haithníodh†
	past habitual	d'aithnínn / aithnínn‡; n-aithnínn‡‡	d'aithníteá / aithníteá‡; n-aithníteᇇ	d'aithníodh sé, sí / aithníodh sé, sí‡; n-aithníodh sé, s퇇	d'aithnímis; d'aithníodh muid / aithnímis‡; aithníodh muid‡; n-aithnímis‡‡; n-aithníodh muid‡‡	d'aithníodh sibh / aithníodh sibh‡; n-aithníodh sibh‡‡	d'aithnídís; d'aithníodh siad / aithnídís; aithníodh siad‡; n-aithnídís‡‡; n-aithníodh siad‡‡	a d'aithníodh / a n-aithníodh*	d'aithnítí / aithnítí‡; n-aithnít퇇
future		aithneoidh mé; aithneod; aithneochaidh mé†	aithneoidh tú; aithneoir†; aithneochaidh tú†	aithneoidh sé, sí; aithneochaidh sé, sí†	aithneoimid; aithneoidh muid; aithneochaimid†; aithneochaidh muid†	aithneoidh sibh; aithneochaidh sibh†	aithneoidh siad; aithneoid†; aithneochaidh siad†	a aithneoidh; a aithneos; a aithneochaidh†; a aithneochas† / a n-aithneoidh*; a n-aithneos*; a n-aithneochaidh*†; a n-aithneochas*†	aithneofar; aithneochar†
conditional		d'aithneoinn; d'aithneochainn† / aithneoinn‡; aithneochainn†‡; n-aithneoinn‡‡; n-aithneochainn†‡‡	d'aithneofá; d'aithneochthᆠ/ aithneofá‡; aithneochthᆇ; n-aithneofᇇ; n-aithneochthᆇ‡	d'aithneodh sé, sí; d'aithneochadh sé, s토/ aithneodh sé, sí‡; aithneochadh sé, s톇; n-aithneodh sé, s퇇; n-aithneochadh sé, s톇‡	d'aithneoimis; d'aithneodh muid; d'aithneochaimis†; d'aithneochadh muid† / aithneoimis‡; aithneodh muid‡; aithneochaimis†‡; aithneochadh muid†‡; n-aithneoimis‡‡; n-aithneodh muid‡‡; n-aithneochaimis†‡‡; n-aithneochadh muid†‡‡	d'aithneodh sibh; d'aithneochadh sibh† / aithneodh sibh‡; aithneochadh sibh†‡; n-aithneodh sibh‡‡; n-aithneochadh sibh†‡‡	d'aithneoidís; d'aithneodh siad; d'aithneochadh siad† / aithneoidís‡; aithneodh siad‡; aithneochadh siad†‡; n-aithneoidís‡‡; n-aithneodh siad‡‡; n-aithneochadh siad†‡‡	a d'aithneodh; a d'aithneochadh† / a n-aithneodh*; a n-aithneochadh*†	d'aithneofaí; d'aithneochtha토/ aithneofaí‡; aithneochtha톇; n-aithneofa퇇; n-aithneochtha톇‡
subjunctive	present	go n-aithní mé; go n-aithníod†	go n-aithní tú; go n-aithnír†	go n-aithní sé, sí	go n-aithnímid; go n-aithní muid	go n-aithní sibh	go n-aithní siad; go n-aithníd†	—	go n-aithnítear
	past	dá n-aithnínn	dá n-aithníteá	dá n-aithníodh sé, sí	dá n-aithnímis; dá n-aithníodh muid	dá n-aithníodh sibh	dá n-aithnídís; dá n-aithníodh siad	—	dá n-aithnítí
imperative		aithním	aithnigh	aithníodh sé, sí	aithnímis	aithnígí; aithnídh†	aithnídís	—	aithnítear
verbal noun		aithneachtáil
past participle		aithnithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Adjective

aithnigh

1. inflection of aithneach:
   1. vocative/genitive singular masculine
   2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aithnigh	n-aithnigh	haithnigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “aithnigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN