bakka

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpahka/

  Rhymes: -ahka

Etymology 1

Borrowed from Danish bakke, from English back.

Verb

bakka (weak verb, third-person singular past indicative bakkaði, supine bakkað)

1. to back up (move backwards, especially on a vehicle)
2. to back down

Conjugation

bakka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að bakka
supine (sagnbót)		bakkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bakkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bakka	við bökkum	present (nútíð)	ég bakki	við bökkum
	þú bakkar	þið bakkið		þú bakkir	þið bakkið
	hann, hún, það bakkar	þeir, þær, þau bakka		hann, hún, það bakki	þeir, þær, þau bakki
past (þátíð)	ég bakkaði	við bökkuðum	past (þátíð)	ég bakkaði	við bökkuðum
	þú bakkaðir	þið bökkuðuð		þú bakkaðir	þið bökkuðuð
	hann, hún, það bakkaði	þeir, þær, þau bökkuðu		hann, hún, það bakkaði	þeir, þær, þau bökkuðu
imperative (boðháttur)	bakka (þú)	bakkið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	bakkaðu	bakkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bakkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bakkaður	bökkuð	bakkað		bakkaðir	bakkaðar	bökkuð
accusative (þolfall)	bakkaðan	bakkaða	bakkað		bakkaða	bakkaðar	bökkuð
dative (þágufall)	bökkuðum	bakkaðri	bökkuðu		bökkuðum	bökkuðum	bökkuðum
genitive (eignarfall)	bakkaðs	bakkaðrar	bakkaðs		bakkaðra	bakkaðra	bakkaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bakkaði	bakkaða	bakkaða		bökkuðu	bökkuðu	bökkuðu
accusative (þolfall)	bakkaða	bökkuðu	bakkaða		bökkuðu	bökkuðu	bökkuðu
dative (þágufall)	bakkaða	bökkuðu	bakkaða		bökkuðu	bökkuðu	bökkuðu
genitive (eignarfall)	bakkaða	bökkuðu	bakkaða		bökkuðu	bökkuðu	bökkuðu

Etymology 2

Noun

bakka

1. inflection of bakki:
   1. indefinite accusative/dative/genitive singular
   2. indefinite accusative/genitive plural

Japanese

Romanization

bakka

1. Rōmaji transcription of ばっか

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• bakket

Verb

bakka

1. inflection of bakke:
   1. simple past
   2. past participle

Old Norse

Noun

bakka

1. inflection of bakki:
   1. indefinite accusative singular/plural
   2. indefinite dative/genitive singular
   3. indefinite genitive plural

Oromo

Noun

bakka

1. place, site, location

Vilamovian

Verb

bakka

1. to bake

Derived terms

• ausbakka
• fyrbakka