bawół

See also: bawoł, Bawoł, and Bawół

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bawół, from Proto-Slavic *byvolъ, *bujьvolъ, from Vulgar Latin *būvalus, from Latin būbalus, from Ancient Greek βούβαλος (boúbalos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈba.vuw/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avuw
• Syllabification: ba‧wół
• Homophone: Bawół

Noun

bawół m animal (female equivalent bawolica)

1. male buffalo

Declension

Declension of bawół

	singular	plural
nominative	bawół	bawoły
genitive	bawołu/bawoła	bawołów
dative	bawołowi	bawołom
accusative	bawoła	bawoły
instrumental	bawołem	bawołami
locative	bawole	bawołach
vocative	bawole	bawoły

Descendants

• → Lower Sorbian: bawoł

Noun

bawół m pers

1. (colloquial, derogatory) clumsy or inept person; an oaf; a blunderer (male)

   Synonyms: see Thesaurus:niezdara

Declension

Declension of bawół

	singular	plural
nominative	bawół	bawółowie/bawoły (deprecative)
genitive	bawoła	bawołów
dative	bawołowi	bawołom
accusative	bawoła	bawołów
instrumental	bawołem	bawołami
locative	bawole	bawołach
vocative	bawole	bawółowie

Derived terms

adjective

• bawoli

 

nouns

• bawolątko
• bawolę

 

Further reading

• bawół in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bawół in Polish dictionaries at PWN