bezideowiec

Polish

Etymology

From bezideowy +‎ -iec. First attested in 1908.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛz.i.dɛˈɔ.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: bez‧i‧de‧o‧wiec

Noun

bezideowiec m pers

1. (derogatory) coaster, idealless person, directionless person (a person lacking life goals)

Declension

Declension of bezideowiec

	singular	plural
nominative	bezideowiec	bezideowcy/bezideowce (deprecative)
genitive	bezideowca	bezideowców
dative	bezideowcowi	bezideowcom
accusative	bezideowca	bezideowców
instrumental	bezideowcem	bezideowcami
locative	bezideowcu	bezideowcach
vocative	bezideowcze	bezideowcy

Related terms

adjective

• bezideowy

 

adverb

• bezideowo

 

nouns

• bezideowość
• idea

 

Further reading

• bezideowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezideowiec in Polish dictionaries at PWN