bezittelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From bezitten +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bəˈzɪ.tə.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧zit‧te‧lijk

Adjective

[edit]

bezittelijk (not comparable)

  1. (linguistics) possessive

Inflection

[edit]
Declension of bezittelijk
uninflected bezittelijk
inflected bezittelijke
comparative
positive
predicative/adverbial bezittelijk
indefinite m./f. sing. bezittelijke
n. sing. bezittelijk
plural bezittelijke
definite bezittelijke
partitive bezittelijks