buntowniczo

Polish

Etymology

From buntowniczy +‎ -o.

Pronunciation

• IPA^(key): /bun.tɔvˈɲi.t͡ʂɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɔ
• Syllabification: bun‧tow‧ni‧czo

Adverb

buntowniczo (comparative bardziej buntowniczo, superlative najbardziej buntowniczo)

1. rebelliously

Related terms

adjective

• buntowniczy

 

nouns

• buncik
• bunt
• buntowniczka
• buntowniczość
• buntownik

 

verbs

• buntować
• zbuntować

 

Further reading

• buntowniczo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• buntowniczo in Polish dictionaries at PWN