dóiteán

Irish

Etymology

From dóite (“burnt”) +‎ -án, from dóigh (“burn”, verb).

Noun

dóiteán m (genitive singular dóiteáin, nominative plural dóiteáin)

1. fire, conflagration

Declension

Declension of dóiteán

First declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative dóiteán dóiteáin Vocative a dhóiteáin a dhóiteána Genitive dóiteáin dóiteán Dative dóiteán dóiteáin

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an dóiteán na dóiteáin Genitive an dóiteáin na ndóiteán Dative leis an dóiteán don dóiteán leis na dóiteáin

Derived terms

• aláram dóiteáin (“fire-alarm”) (device)
• bád dóiteáin (“fire-float”)
• briogáid dóiteáin (“fire-brigade”)
• buicéad dóiteáin (“fire-bucket”)
• cleachtadh dóiteáin, druil dhóiteáin (“fire-drill”)
• coca dóiteáin (“fire-plug”)
• dóiteán foraoise (“forest fire”)
• dóiteán simléir (“chimney fire”)
• dóiteánacht (“fire-raising”)
• dóiteánaí (“fire-raiser”)
• fear dóiteáin (“fireman”)
• garda dóiteáin (“fire-guard”)
• hiodrant dóiteáin (“fire-hydrant”)
• inneall dóiteáin (“fire-engine”)
• múchadh dóiteáin, smachtú dóiteáin (“fire-fighting”)
• múchtóir dóiteáin (“fire-extinguisher”)
• picéad dóiteáin (“fire picket”)
• píobán dóiteáin (“fire-hose”)
• rabhadh dóiteáin (“fire-alarm”) (sound)
• riosca dóiteáin (“fire-risk”)
• stáisiún dóiteáin
• trinse dóiteáin (“fire-line”)

 

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
dóiteán	dhóiteán	ndóiteán
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “dóiteán”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “dóiteán”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “dóiteán”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024