difrakti

Esperanto

Etymology

From Latin diffractus (“to shatter, to break into pieces”).

Pronunciation

• IPA^(key): [diˈfrakti]
• Rhymes: -akti
• Hyphenation: di‧frak‧ti

Verb

difrakti (present difraktas, past difraktis, future difraktos, conditional difraktus, volitive difraktu)

1. (transitive, intransitive) to diffract

Conjugation

Conjugation of difrakti present past future singular plural singular plural singular plural tense difraktas difraktis difraktos active participle difraktanta difraktantaj difraktinta difraktintaj difraktonta difraktontaj acc. difraktantan difraktantajn difraktintan difraktintajn difraktontan difraktontajn passive participle difraktata difraktataj difraktita difraktitaj difraktota difraktotaj acc. difraktatan difraktatajn difraktitan difraktitajn difraktotan difraktotajn nominal active participle difraktanto difraktantoj difraktinto difraktintoj difraktonto difraktontoj acc. difraktanton difraktantojn difraktinton difraktintojn difraktonton difraktontojn nominal passive participle difraktato difraktatoj difraktito difraktitoj difraktoto difraktotoj acc. difraktaton difraktatojn difraktiton difraktitojn difraktoton difraktotojn adverbial active participle difraktante difraktinte difraktonte adverbial passive participle difraktate difraktite difraktote infinitive difrakti imperative difraktu conditional difraktus

Derived terms

• difrakto (“diffraction”)

 

Ido

Pronunciation

• IPA^(key): /difˈrakti/

Noun

difrakti

1. plural of difrakto