diggari
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Etymology
[edit]From the verb digata (“to like someone or something”), a borrowing from American slang English dig.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]diggari
Declension
[edit]Inflection of diggari (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | diggari | diggarit | ||
genitive | diggarin | diggarien diggareiden diggareitten | ||
partitive | diggaria | diggareita diggareja | ||
illative | diggariin | diggareihin | ||
singular | plural | |||
nominative | diggari | diggarit | ||
accusative | nom. | diggari | diggarit | |
gen. | diggarin | |||
genitive | diggarin | diggarien diggareiden diggareitten | ||
partitive | diggaria | diggareita diggareja | ||
inessive | diggarissa | diggareissa | ||
elative | diggarista | diggareista | ||
illative | diggariin | diggareihin | ||
adessive | diggarilla | diggareilla | ||
ablative | diggarilta | diggareilta | ||
allative | diggarille | diggareille | ||
essive | diggarina | diggareina | ||
translative | diggariksi | diggareiksi | ||
abessive | diggaritta | diggareitta | ||
instructive | — | diggarein | ||
comitative | See the possessive forms below. |