fajny

Polish

Etymology

Borrowed from German fein. Cognate with English fine.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfaj.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ajnɨ
• Syllabification: faj‧ny

Adjective

fajny (comparative fajniejszy, superlative najfajniejszy, derived adverb fajnie)

1. (colloquial) cool, great, nice

   Synonyms: see Thesaurus:dobry

Declension

Declension of fajny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	fajny		fajna	fajne	fajni	fajne
genitive	fajnego		fajnej	fajnego	fajnych
dative	fajnemu		fajnej	fajnemu	fajnym
accusative	fajnego	fajny	fajną	fajne	fajnych	fajne
instrumental	fajnym		fajną	fajnym	fajnymi
locative	fajnym		fajnej	fajnym	fajnych

Descendants

• → Belarusian: файны (fajny)
• → Ukrainian: файний (fajnyj)

Further reading

• fajny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• fajny in Polish dictionaries at PWN