gualaigh

Irish

Etymology 1

From gual (“coal, charcoal”) +‎ -igh.

Verb

gualaigh (present analytic gualaíonn, future analytic gualóidh, verbal noun gualú, past participle gualaithe)

1. (transitive, intransitive) char

   Synonym: déan gualach de

Conjugation

conjugation of gualaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	gualaím	gualaíonn tú; gualaír†	gualaíonn sé, sí	gualaímid; gualaíonn muid	gualaíonn sibh	gualaíonn siad; gualaíd†	a ghualaíonn; a ghualaíos / a ngualaíonn*; a ngualaíos*	gualaítear
	past	ghualaigh mé; ghualaíos	ghualaigh tú; ghualaís	ghualaigh sé, sí	ghualaíomar; ghualaigh muid	ghualaigh sibh; ghualaíobhair	ghualaigh siad; ghualaíodar	a ghualaigh / ar ghualaigh*	gualaíodh
	past habitual	ghualaínn / ngualaínn‡‡	ghualaíteá / ngualaíteᇇ	ghualaíodh sé, sí / ngualaíodh sé, s퇇	ghualaímis; ghualaíodh muid / ngualaímis‡‡; ngualaíodh muid‡‡	ghualaíodh sibh / ngualaíodh sibh‡‡	ghualaídís; ghualaíodh siad / ngualaídís‡‡; ngualaíodh siad‡‡	a ghualaíodh / a ngualaíodh*	ghualaítí / ngualaít퇇
future		gualóidh mé; gualód; gualóchaidh mé†	gualóidh tú; gualóir†; gualóchaidh tú†	gualóidh sé, sí; gualóchaidh sé, sí†	gualóimid; gualóidh muid; gualóchaimid†; gualóchaidh muid†	gualóidh sibh; gualóchaidh sibh†	gualóidh siad; gualóid†; gualóchaidh siad†	a ghualóidh; a ghualós; a ghualóchaidh†; a ghualóchas† / a ngualóidh*; a ngualós*; a ngualóchaidh*†; a ngualóchas*†	gualófar; gualóchar†
conditional		ghualóinn; ghualóchainn† / ngualóinn‡‡; ngualóchainn†‡‡	ghualófá; ghualóchthᆠ/ ngualófᇇ; ngualóchthᆇ‡	ghualódh sé, sí; ghualóchadh sé, s토/ ngualódh sé, s퇇; ngualóchadh sé, s톇‡	ghualóimis; ghualódh muid; ghualóchaimis†; ghualóchadh muid† / ngualóimis‡‡; ngualódh muid‡‡; ngualóchaimis†‡‡; ngualóchadh muid†‡‡	ghualódh sibh; ghualóchadh sibh† / ngualódh sibh‡‡; ngualóchadh sibh†‡‡	ghualóidís; ghualódh siad; ghualóchadh siad† / ngualóidís‡‡; ngualódh siad‡‡; ngualóchadh siad†‡‡	a ghualódh; a ghualóchadh† / a ngualódh*; a ngualóchadh*†	ghualófaí; ghualóchtha토/ ngualófa퇇; ngualóchtha톇‡
subjunctive	present	go ngualaí mé; go ngualaíod†	go ngualaí tú; go ngualaír†	go ngualaí sé, sí	go ngualaímid; go ngualaí muid	go ngualaí sibh	go ngualaí siad; go ngualaíd†	—	go ngualaítear
	past	dá ngualaínn	dá ngualaíteá	dá ngualaíodh sé, sí	dá ngualaímis; dá ngualaíodh muid	dá ngualaíodh sibh	dá ngualaídís; dá ngualaíodh siad	—	dá ngualaítí
imperative		gualaím	gualaigh	gualaíodh sé, sí	gualaímis	gualaígí; gualaídh†	gualaídís	—	gualaítear
verbal noun		gualú
past participle		gualaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

gualaigh

1. vocative/genitive singular of gualach (“charcoal”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
gualaigh	ghualaigh	ngualaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• “char”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2024
• Ó Dónaill, Niall (1977) “gualaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “gualaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “gualaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024