iraĉi

See also: iraci and Iraci

Esperanto

Etymology

From iri (“to go”) +‎ -aĉ-.

Pronunciation

• IPA^(key): [irˈat͡ʃi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʃi
• Hyphenation: ir‧aĉ‧i

Verb

iraĉi (present iraĉas, past iraĉis, future iraĉos, conditional iraĉus, volitive iraĉu)

1. to go badly

Conjugation

Conjugation of iraĉi present past future singular plural singular plural singular plural tense iraĉas iraĉis iraĉos active participle iraĉanta iraĉantaj iraĉinta iraĉintaj iraĉonta iraĉontaj acc. iraĉantan iraĉantajn iraĉintan iraĉintajn iraĉontan iraĉontajn passive participle iraĉata iraĉataj iraĉita iraĉitaj iraĉota iraĉotaj acc. iraĉatan iraĉatajn iraĉitan iraĉitajn iraĉotan iraĉotajn nominal active participle iraĉanto iraĉantoj iraĉinto iraĉintoj iraĉonto iraĉontoj acc. iraĉanton iraĉantojn iraĉinton iraĉintojn iraĉonton iraĉontojn nominal passive participle iraĉato iraĉatoj iraĉito iraĉitoj iraĉoto iraĉotoj acc. iraĉaton iraĉatojn iraĉiton iraĉitojn iraĉoton iraĉotojn adverbial active participle iraĉante iraĉinte iraĉonte adverbial passive participle iraĉate iraĉite iraĉote infinitive iraĉi imperative iraĉu conditional iraĉus