jongléieren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Luxembourgish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French jongler.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ʒoŋˈɡlei̯ʀen/, [ʒoŋˈɡlɜɪ̯(ə)ʀən]

Verb

[edit]

jongléieren (third-person singular present jongléiert, past participle jongléiert, auxiliary verb hunn)

  1. (intransitive) to juggle

Conjugation

[edit]
Regular
infinitive jongléieren
participle jongléiert
auxiliary hunn
present
indicative
imperative
1st singular jongléieren
2nd singular jongléiers jongléier
3rd singular jongléiert
1st plural jongléieren
2nd plural jongléiert jongléiert
3rd plural jongléieren
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.