okręt

See also: okret and Okręt

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *o(b)krǫtъ with a semantic shift of weaved object > weaved vessel > vessel > ship. First attested in c. 1500.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔkræ̃t/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔkræ̃t/

Noun

okręt m animacy unattested

1. (hapax) boat, ship
   • 1874-1891 [c. 1500], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XLVII, page 355:

     Okrąth scapha

     [Okręt scapha]

Descendants

• Masurian: ôkrént
• Polish: okręt
• Silesian: ôkrynt

References

• Boryś, Wiesław (2005) “okręt”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “okręt”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “okręt”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “okręt”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish okręt. By surface analysis, deverbal from okręcić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.krɛnt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔkrɛnt
• Syllabification: o‧kręt
• Homophones: Okręt, Okrent

Noun

okręt m inan (diminutive okręcik, related adjective okrętowy)

1. ship (water-borne vessel generally larger than a boat, usually specialized)
2. (military, particularly) warship (large military ship)
3. (obsolete, entomology) A kind of caterpillar.

Declension

Declension of okręt

	singular	plural
nominative	okręt	okręty
genitive	okrętu	okrętów
dative	okrętowi	okrętom
accusative	okręt	okręty
instrumental	okrętem	okrętami
locative	okręcie	okrętach
vocative	okręcie	okręty

Derived terms

nouns

• okręt flagowy
• okręt liniowy

 

verbs

• okrętować impf, zaokrętować pf

 

verbs

• uciec jak szczur z tonącego okrętu pf, uciekać jak szczur z tonącego okrętu impf

 

Related terms

adjectives

• okrętniczy

 

nouns

• okrętnica
• okrętnictwo
• okrętnik
• okrętowanie
• okrętówka

 

verbs

• kręcić impf
• okręcić pf, okręcać impf

 

Further reading

• okręt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okręt in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “okręt”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “OKRĘT”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 25.09.2010
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “okręt”, in Słownik języka polskiego‎^[4]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “okręt”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[5]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “okręt”, in Słownik języka polskiego‎^[6] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 751