onstuimig

Dutch

Etymology

Ultimately from Middle Low German ungestüemec. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔnˈstœy̯.məx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧stui‧mig

Adjective

onstuimig (comparative onstuimiger, superlative onstuimigst)

1. (weather) stormy
2. rambunctious, impetuous

Inflection

Declension of onstuimig
uninflected	onstuimig
inflected	onstuimige
comparative	onstuimiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onstuimig	onstuimiger	het onstuimigst het onstuimigste
indefinite	m./f. sing.	onstuimige	onstuimigere	onstuimigste
	n. sing.	onstuimig	onstuimiger	onstuimigste
	plural	onstuimige	onstuimigere	onstuimigste
definite		onstuimige	onstuimigere	onstuimigste
partitive		onstuimigs	onstuimigers	—

Derived terms

• onstuimigheid