pecjâ

Friulian

Alternative forms

• pečhâ (alternative orthography)

Etymology

From Latin peccāre, present active infinitive of peccō.

Verb

pecjâ

1. to sin

Conjugation

This is a regular -â verb, along with verbs like amâ.

Conjugation of pecjâ (first conjugation)

infinitive			pecjâ
gerund			pecjânt
past participle				singular		plural
		masculine		pecjât		pecjâts
		feminine		pecjâde		pecjâdis
person		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
indicative		jo	tu	lui/jê	nô	vô	lôr
	present	o pecji	tu pecjis	al/e pecje	o pecjìn	o pecjais	a pecjin
	imperfect	o pecjavi	tu pecjavis	al/e pecjave	o pecjavin	o pecjavis	a pecjavin
	simple past	o pecjai	tu pecjaris	al/e pecjà	o pecjarin	o pecjaris	a pecjarin
	future	o pecjarai	tu pecjarâs	al/e pecjarà	o pecjarìn	o pecjarês	a pecjaran
conditional		jo	tu	lui/jê	nô	vô	lôr
	present	o pecjarès	tu pecjaressis	al/e pecjarès	o pecjaressin	o pecjaressis	a pecjaressin
subjunctive		jo	tu	lui/jê	nô	vô	lôr
	present	o pecji	tu pecjis	al/e pecji	o pecjìn	o pecjais	a pecjin
	imperfect	o pecjàs	tu pecjassis	al/e pecjàs	o pecjassin	o pecjassis	a pecjassin
imperative		–	tu	–	nô	vô	–
		–	pecje	–	pecjìn	pecjait	–

Derived terms

• strapecjâ

Related terms

• pecjât
• pecjadôr