praecinctus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of praecingō.

Participle

[edit]

praecīnctus (feminine praecīncta, neuter praecīnctum); first/second-declension participle

  1. surrounded, encircled

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praecīnctus praecīncta praecīnctum praecīnctī praecīnctae praecīncta
Genitive praecīnctī praecīnctae praecīnctī praecīnctōrum praecīnctārum praecīnctōrum
Dative praecīnctō praecīnctō praecīnctīs
Accusative praecīnctum praecīnctam praecīnctum praecīnctōs praecīnctās praecīncta
Ablative praecīnctō praecīnctā praecīnctō praecīnctīs
Vocative praecīncte praecīncta praecīnctum praecīnctī praecīnctae praecīncta

References

[edit]