From s- + późny + -ić.
spóźnić pf (imperfective spóźniać)
- (reflexive with się) to be late
Conjugation of spóźnić pf
|
spóźnić
|
spóźnię
|
spóźnimy
|
spóźnisz
|
spóźnicie
|
spóźni
|
spóźnią
|
spóźni się
|
spóźniłem, -(e)m spóźnił
|
spóźniłam, -(e)m spóźniła
|
spóźniłom, -(e)m spóźniło
|
spóźniliśmy, -(e)śmy spóźnili
|
spóźniłyśmy, -(e)śmy spóźniły
|
spóźniłeś, -(e)ś spóźnił
|
spóźniłaś, -(e)ś spóźniła
|
spóźniłoś, -(e)ś spóźniło
|
spóźniliście, -(e)ście spóźnili
|
spóźniłyście, -(e)ście spóźniły
|
spóźnił
|
spóźniła
|
spóźniło
|
spóźnili
|
spóźniły
|
spóźniono
|
spóźniłbym, bym spóźnił
|
spóźniłabym, bym spóźniła
|
spóźniłobym, bym spóźniło
|
spóźnilibyśmy, byśmy spóźnili
|
spóźniłybyśmy, byśmy spóźniły
|
spóźniłbyś, byś spóźnił
|
spóźniłabyś, byś spóźniła
|
spóźniłobyś, byś spóźniło
|
spóźnilibyście, byście spóźnili
|
spóźniłybyście, byście spóźniły
|
spóźniłby, by spóźnił
|
spóźniłaby, by spóźniła
|
spóźniłoby, by spóźniło
|
spóźniliby, by spóźnili
|
spóźniłyby, by spóźniły
|
spóźniono by
|
niech spóźnię
|
spóźnijmy
|
spóźnij
|
spóźnijcie
|
niech spóźni
|
niech spóźnią
|
spóźniony
|
spóźniona
|
spóźnione
|
spóźnieni
|
spóźnione
|
spóźniwszy
|
spóźnienie
|
- spóźnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spóźnić in Polish dictionaries at PWN