surunaama
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Etymology
[edit]From suru (“sorrow, sadness”) + naama (“face”). Through analogy from hymynaama (“smiley face”).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]surunaama
Declension
[edit]Inflection of surunaama (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | surunaama | surunaamat | ||
genitive | surunaaman | surunaamojen | ||
partitive | surunaamaa | surunaamoja | ||
illative | surunaamaan | surunaamoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | surunaama | surunaamat | ||
accusative | nom. | surunaama | surunaamat | |
gen. | surunaaman | |||
genitive | surunaaman | surunaamojen surunaamain rare | ||
partitive | surunaamaa | surunaamoja | ||
inessive | surunaamassa | surunaamoissa | ||
elative | surunaamasta | surunaamoista | ||
illative | surunaamaan | surunaamoihin | ||
adessive | surunaamalla | surunaamoilla | ||
ablative | surunaamalta | surunaamoilta | ||
allative | surunaamalle | surunaamoille | ||
essive | surunaamana | surunaamoina | ||
translative | surunaamaksi | surunaamoiksi | ||
abessive | surunaamatta | surunaamoitta | ||
instructive | — | surunaamoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |