triturare
Jump to navigation
Jump to search
See also: trituraré
Italian
[edit]Etymology
[edit]From Late Latin trītūrāre.
Verb
[edit]trituràre (first-person singular present tritùro, first-person singular past historic triturài, past participle trituràto, auxiliary avére)
- (transitive) to reduce to tiny fragments; to grind; to triturate; to crush
- Synonyms: macinare, tritare, sbriciolare, spezzettare, sminuzzare, frammentare, frullare, maciullare
Conjugation
[edit] Conjugation of trituràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
Derived terms
[edit]Anagrams
[edit]Latin
[edit]Verb
[edit]trītūrāre
- inflection of trītūrō:
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]triturare f (plural triturări)
Declension
[edit]Declension of triturare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) triturare | triturarea | (niște) triturări | triturările |
genitive/dative | (unei) triturări | triturării | (unor) triturări | triturărilor |
vocative | triturare, triturareo | triturărilor |
Spanish
[edit]Verb
[edit]triturare
Categories:
- Italian terms inherited from Late Latin
- Italian terms derived from Late Latin
- Italian lemmas
- Italian verbs
- Italian verbs ending in -are
- Italian verbs taking avere as auxiliary
- Italian transitive verbs
- Latin non-lemma forms
- Latin verb forms
- Romanian terms suffixed with -re
- Romanian lemmas
- Romanian nouns
- Romanian countable nouns
- Romanian feminine nouns
- Spanish non-lemma forms
- Spanish verb forms