vortumi

Esperanto

Etymology

From vorto +‎ -um- +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [vorˈtumi]
• Rhymes: -umi
• Hyphenation: vor‧tu‧mi

Verb

vortumi (present vortumas, past vortumis, future vortumos, conditional vortumus, volitive vortumu)

1. (transitive) to verbalize

   Synonym: vortigi

Conjugation

Conjugation of vortumi present past future singular plural singular plural singular plural tense vortumas vortumis vortumos active participle vortumanta vortumantaj vortuminta vortumintaj vortumonta vortumontaj acc. vortumantan vortumantajn vortumintan vortumintajn vortumontan vortumontajn passive participle vortumata vortumataj vortumita vortumitaj vortumota vortumotaj acc. vortumatan vortumatajn vortumitan vortumitajn vortumotan vortumotajn nominal active participle vortumanto vortumantoj vortuminto vortumintoj vortumonto vortumontoj acc. vortumanton vortumantojn vortuminton vortumintojn vortumonton vortumontojn nominal passive participle vortumato vortumatoj vortumito vortumitoj vortumoto vortumotoj acc. vortumaton vortumatojn vortumiton vortumitojn vortumoton vortumotojn adverbial active participle vortumante vortuminte vortumonte adverbial passive participle vortumate vortumite vortumote infinitive vortumi imperative vortumu conditional vortumus