ziek

Dutch

Etymology

From Middle Dutch siec, from Old Dutch *siok, from Proto-West Germanic *seuk, from Proto-Germanic *seukaz. Cognate with English sick, German siech, Swedish sjuk.

Pronunciation

• IPA^(key): /zik/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ziek
• Rhymes: -ik
• Homophone: Ziek

Adjective

ziek (comparative zieker, superlative ziekst)

1. sick, ill
2. (slang) excellent

Inflection

Declension of ziek
uninflected	ziek
inflected	zieke
comparative	zieker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		ziek	zieker	het ziekst het ziekste
indefinite	m./f. sing.	zieke	ziekere	ziekste
	n. sing.	ziek	zieker	ziekste
	plural	zieke	ziekere	ziekste
definite		zieke	ziekere	ziekste
partitive		zieks	ziekers	—

Derived terms

• belgziek
• dansziek
• dweepziek
• geestesziek
• maanziek
• minziek
• praalziek
• praatziek
• scheldziek
• schendziek
• schenziek
• schoolziek
• spilziek
• twistziek
• vervolgziek
• ziekbed
• ziekelijk
• ziekenhuis
• ziekte

 

Descendants

• Afrikaans: siek
• Berbice Creole Dutch: siki
• Javindo: siek
• Negerhollands: siek, sik
• Petjo: ziek
• →? Saramaccan: síki
• →? Sranan Tongo: siki
  • → Ndyuka-Trio Pidgin: siki, sikisiki

Adverb

ziek

1. (slang) very

Anagrams

• zeik

Maltese

Root
z-j-k
2 terms

Alternative forms

• ċiek

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡sɪːk/

Verb

ziek (imperfect jżik, verbal noun zika)

1. to insult

Conjugation

Conjugation of ziek
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
perfect	m	zikt	zikt	ziek		zikna	ziktu	zieku
	f			zieket
imperfect	m	nzik	zzik	jzik		nziku	zziku	jziku
	f			zzik
imperative			zik				ziku