ärta
Jump to navigation
Jump to search
Swedish[edit]
Etymology[edit]
From ärt. It first appeared in writing in 1746.[1] See more at ärt.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
ärta c
Declension[edit]
Declension of ärta | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | ärta | ärtan | ärtor | ärtorna |
Genitive | ärtas | ärtans | ärtors | ärtornas |
Derived terms[edit]
References[edit]
- ^ "ärta" in Nationalencyklopedins svenska ordbok (NEO) online.
Further reading[edit]
- ärta in Svensk ordbok.