ñakte

Tocharian B

Etymology

Possibly from Proto-Indo-European *ní-ǵʰuH-to-, from *ǵʰewH- (“to call, to invoke”)

Noun

ñakte m

1. god, lord

Declension

Declension of ñakte

	Singular	Plural
Nominative	ñakte	ñakti
Vocative	ñakta	[Term?]
Accusative	ñakte	ñakteṃ
Genitive	*ñaktentse	ñakteṃts
Locative	*ñaktene	ñakteṃne
Comitative	ñaktempa	*ñakteṃmpa
Causal	*ñakteñ	*ñakteṃñ
Ablative	*ñaktemeṃ	*ñakteṃmeṃ
Perlative	*ñaktesa	*ñaktentsa
Allative	*ñakteśc	*ñakteṃśc

Derived terms

• Brahm-ñäkte (“the god Brahma”)
• kauñäkte, kauṃ-ñäkte (“sun-god”)
• Kāmñäkte (“god of love”)
• meñ-ñäkte (“moon-god”)
• Mār-ñäkte (“the god Mara”)
• Pañäkte, pūdñäkte (“buddha”)
• yñakteṃ (“among gods”)
• yāmor-ñäkte
• ñäktetstse
• ñäkteññe
• Śrīñäkte

 

Related terms

• pratikapañäkte
• Ylaiñäkte (“the god Indra”)
• ñäkteñña

 

References

• Adams, Douglas Q. (2013) A Dictionary of Tocharian B: Revised and Greatly Enlarged (Leiden Studies in Indo-European; 10), Amsterdam, New York: Rodopi, →ISBN