òmen
Jump to navigation
Jump to search
Emilian[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From Latin hominem, accusative of homō (“man”), from Proto-Indo-European *dʰǵʰm̥mō (“earthling”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
òmen m
Derived terms[edit]
- umarén, umarcén, umarèl, umarciôl (diminutives)
- cl òmen
- òmen alżîr
- òmen da banc
- òmen da bòsc e da rivîra
- òmen da pôc
- òmen d cunsénzia
- òmen ed panna
- òmen salvâdg
- prémm òmm
- dali aziån as cgnóss i òmen
- òmen ch’ṡbadâcia, dòna zairca
- òmen maridè, uṡèl in ghèbia
- quand l òmen fà la tèra, la dòna fvänta bèla
- un âlber sänza fói l é un ruvrån, un òmen sänza dòna l é un quajån
References[edit]
- “òmen” in Luigi Lepri, Daniele Vitali, Dizionario Bolognese-Italiano Italiano-Bolognese, Edizioni Pendragon, 2nd edition, 2009, page 201.