ślepy

See also: slepy, slepý, and slěpy

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ślepy, from Proto-Slavic *slěpъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕlɛ.pɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛpɨ
• Syllabification: śle‧py

Adjective

ślepy (comparative bardziej ślepy, superlative najbardziej ślepy, derived adverb ślepo)

1. blind

Declension

Declension of ślepy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	ślepy		ślepa	ślepe	ślepi	ślepe
genitive	ślepego		ślepej	ślepego	ślepych
dative	ślepemu		ślepej	ślepemu	ślepym
accusative	ślepego	ślepy	ślepą	ślepe	ślepych	ślepe
instrumental	ślepym		ślepą	ślepym	ślepymi
locative	ślepym		ślepej	ślepym	ślepych

Noun

ślepy m pers (female equivalent ślepa)

1. (nominalized) blind person

Derived terms

noun

• ślepa babka

 

Related terms

adjectives

• ślepawy
• zaślepiony

 

nouns

• ślep
• ślepak
• ślepica
• ślepie
• ślepiec
• ślepień
• ślepiota
• ślepiotka
• ślepota
• ślepowron
• śleptak
• ślepucha

 

verbs

• oślepiać
• ślepić
• ślepnąć
• śleptać
• śleputać
• zaślepiać
• zaślepić

 

Further reading

• ślepy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ślepy in Polish dictionaries at PWN