ανομοίωση
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ἀνομοίωσις (anomoíōsis). Semantic loan from French dissimilation.
Noun
[edit]ανομοίωση • (anomoíosi) f (plural ανομοιώσεις)
Declension
[edit]Declension of ανομοίωση
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ανομοίωση • | ανομοιώσεις • | |
| genitive | ανομοίωσης • | ανομοιώσεων • | |
| accusative | ανομοίωση • | ανομοιώσεις • | |
| vocative | ανομοίωση • | ανομοιώσεις • | |
| Older or formal genitive singular: ανομοιώσεως • | |||
Related terms
[edit]- ανομοιωτικός (anomoiotikós, “dissimilatory”, adjective)
Further reading
[edit]- “ανομοίωση”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998