διανοούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.a.no.ǔː.me.nos/ → /ði.a.noˈu.me.nos/ → /ði.a.noˈu.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.no.ǔː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.noˈu.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.noˈu.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.noˈu.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.noˈu.me.nos/

Participle

δῐᾰνοούμενος • (dianooúmenos) m (feminine δῐᾰνοουμένη, neuter δῐᾰνοούμενον); first/second declension

1. present middle participle of διανοέομαι (dianoéomai)

Declension

First and second declension of δῐᾰνοούμενος; δῐᾰνοουμένη; δῐᾰνοούμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δῐᾰνοούμενος dianooúmenos	δῐᾰνοουμένη dianoouménē	δῐᾰνοούμενον dianooúmenon		δῐᾰνοουμένω dianoouménō	δῐᾰνοουμένᾱ dianoouménā	δῐᾰνοουμένω dianoouménō		δῐᾰνοούμενοι dianooúmenoi	δῐᾰνοούμεναι dianooúmenai	δῐᾰνοούμενᾰ dianooúmena
Genitive		δῐᾰνοουμένου dianoouménou	δῐᾰνοουμένης dianoouménēs	δῐᾰνοουμένου dianoouménou		δῐᾰνοουμένοιν dianoouménoin	δῐᾰνοουμέναιν dianoouménain	δῐᾰνοουμένοιν dianoouménoin		δῐᾰνοουμένων dianoouménōn	δῐᾰνοουμένων dianoouménōn	δῐᾰνοουμένων dianoouménōn
Dative		δῐᾰνοουμένῳ dianoouménōi	δῐᾰνοουμένῃ dianoouménēi	δῐᾰνοουμένῳ dianoouménōi		δῐᾰνοουμένοιν dianoouménoin	δῐᾰνοουμέναιν dianoouménain	δῐᾰνοουμένοιν dianoouménoin		δῐᾰνοουμένοις dianoouménois	δῐᾰνοουμέναις dianoouménais	δῐᾰνοουμένοις dianoouménois
Accusative		δῐᾰνοούμενον dianooúmenon	δῐᾰνοουμένην dianoouménēn	δῐᾰνοούμενον dianooúmenon		δῐᾰνοουμένω dianoouménō	δῐᾰνοουμένᾱ dianoouménā	δῐᾰνοουμένω dianoouménō		δῐᾰνοουμένους dianoouménous	δῐᾰνοουμένᾱς dianoouménās	δῐᾰνοούμενᾰ dianooúmena
Vocative		δῐᾰνοούμενε dianooúmene	δῐᾰνοουμένη dianoouménē	δῐᾰνοούμενον dianooúmenon		δῐᾰνοουμένω dianoouménō	δῐᾰνοουμένᾱ dianoouménā	δῐᾰνοουμένω dianoouménō		δῐᾰνοούμενοι dianooúmenoi	δῐᾰνοούμεναι dianooúmenai	δῐᾰνοούμενᾰ dianooúmena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δῐᾰνοουμένως dianoouménōs				δῐᾰνοουμενώτερος dianooumenṓteros				δῐᾰνοουμενώτᾰτος dianooumenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.