ποιοτήτων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /poi̯.o.tɛ̌ː.tɔːn/ → /py.oˈti.ton/ → /pi.oˈti.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /poi̯.o.tɛ̌ː.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /py.oˈte̝.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /py.oˈti.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /py.oˈti.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.oˈti.ton/

Noun

ποιοτήτων • (poiotḗtōn) f

1. genitive plural of ποιότης (poiótēs)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pi.oˈti.ton/
• Hyphenation: ποι‧ο‧τή‧των

Noun

ποιοτήτων • (poiotíton) f

1. Genitive plural form of ποιότητα (poiótita).