προσδοκάω

Ancient Greek

Alternative forms

• προσδοκέω (prosdokéō) — Ionic

Etymology

From πρός (prós, “to, towards, with”) +‎ δοκεύω (dokeúō, “to watch”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /proz.do.ká.ɔː/ → /proz.ðoˈka.o/ → /proz.ðoˈka.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /proz.do.ká.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proz.doˈka.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proz.ðoˈka.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proz.ðoˈka.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proz.ðoˈka.o/

Verb

προσδοκᾰ́ω • (prosdokáō)

1. to expect, to expect that...
   • 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 930
   • 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 988
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.42
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.156
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.235
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 699B
   • 405 BCE, Aristophanes, The Frogs 556
   • 386 BCE – 367 BCE, Plato, Cratylus 438E
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Constitution of Sparta 1.3
   • 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 675
   1. (with infinitive) to think, suppose
      • 438 BCE, Euripides, Alcestis 1091
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 803E
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 6.1.16
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 275A
   2. (with accusative of object) to expect, look for a thing
      • 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 1026
      • 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 784
      • 422 BCE, Aristophanes, The Wasps 56
      • 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, On the Murder of Herodes 19
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, On Horsemanship 8.14
      • 438 BCE, Euripides, Alcestis 363
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 3.1.20
      • 366 BCE – 348 BCE, Plato, Theaetetus 170B
   3. (absolute)
      • 411 BCE, Aristophanes, Thesmophoriazusae 846
      • 400 BCE – 387 BCE, Plato, Apology 17C
      • 342 BCE – 290 BCE, Menander, The Harp-Player 7
   4. (passive voice)
      • 480 BCE – 406 BCE, Euripides, Fragments 550
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 966E
      • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Letters 2.5
      • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.204D
   5. (passive voice)
      • 445 BCE – 380 BCE, Lysias, On the Property of Aristophanes 47–48

Inflection

   Present: προσδοκᾰ́ω, προσδοκᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσδοκᾰ́ω	προσδοκᾰ́εις	προσδοκᾰ́ει	προσδοκᾰ́ετον	προσδοκᾰ́ετον	προσδοκᾰ́ομεν	προσδοκᾰ́ετε	προσδοκᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	προσδοκᾰ́ω	προσδοκᾰ́ῃς	προσδοκᾰ́ῃ	προσδοκᾰ́ητον	προσδοκᾰ́ητον	προσδοκᾰ́ωμεν	προσδοκᾰ́ητε	προσδοκᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	προσδοκᾰ́οιμῐ	προσδοκᾰ́οις	προσδοκᾰ́οι	προσδοκᾰ́οιτον	προσδοκᾰοίτην	προσδοκᾰ́οιμεν	προσδοκᾰ́οιτε	προσδοκᾰ́οιεν
	imperative		προσδόκᾰε	προσδοκᾰέτω	προσδοκᾰ́ετον	προσδοκᾰέτων		προσδοκᾰ́ετε	προσδοκᾰόντων
middle/ passive	indicative	προσδοκᾰ́ομαι	προσδοκᾰ́ῃ, προσδοκᾰ́ει	προσδοκᾰ́εται	προσδοκᾰ́εσθον	προσδοκᾰ́εσθον	προσδοκᾰόμεθᾰ	προσδοκᾰ́εσθε	προσδοκᾰ́ονται
	subjunctive	προσδοκᾰ́ωμαι	προσδοκᾰ́ῃ	προσδοκᾰ́ηται	προσδοκᾰ́ησθον	προσδοκᾰ́ησθον	προσδοκᾰώμεθᾰ	προσδοκᾰ́ησθε	προσδοκᾰ́ωνται
	optative	προσδοκᾰοίμην	προσδοκᾰ́οιο	προσδοκᾰ́οιτο	προσδοκᾰ́οισθον	προσδοκᾰοίσθην	προσδοκᾰοίμεθᾰ	προσδοκᾰ́οισθε	προσδοκᾰ́οιντο
	imperative		προσδοκᾰ́ου	προσδοκᾰέσθω	προσδοκᾰ́εσθον	προσδοκᾰέσθων		προσδοκᾰ́εσθε	προσδοκᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσδοκᾰ́ειν				προσδοκᾰ́εσθαι
participle	m	προσδοκᾰ́ων				προσδοκᾰόμενος
	f	προσδοκᾰ́ουσᾰ				προσδοκᾰομένη
	n	προσδοκᾰ́ον				προσδοκᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: προσδοκῶ, προσδοκῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσδοκῶ	προσδοκᾷς	προσδοκᾷ	προσδοκᾶτον	προσδοκᾶτον	προσδοκῶμεν	προσδοκᾶτε	προσδοκῶσῐ(ν)
	subjunctive	προσδοκῶ	προσδοκᾷς	προσδοκᾷ	προσδοκᾶτον	προσδοκᾶτον	προσδοκῶμεν	προσδοκᾶτε	προσδοκῶσῐ(ν)
	optative	προσδοκῴην, προσδοκῷμῐ	προσδοκῴης, προσδοκῷς	προσδοκῴη, προσδοκῷ	προσδοκῷτον, προσδοκῴητον	προσδοκῴτην, προσδοκῳήτην	προσδοκῷμεν, προσδοκῴημεν	προσδοκῷτε, προσδοκῴητε	προσδοκῷεν, προσδοκῴησᾰν
	imperative		προσδόκᾱ	προσδοκᾱ́τω	προσδοκᾶτον	προσδοκᾱ́των		προσδοκᾶτε	προσδοκώντων
middle/ passive	indicative	προσδοκῶμαι	προσδοκᾷ	προσδοκᾶται	προσδοκᾶσθον	προσδοκᾶσθον	προσδοκώμεθᾰ	προσδοκᾶσθε	προσδοκῶνται
	subjunctive	προσδοκῶμαι	προσδοκᾷ	προσδοκᾶται	προσδοκᾶσθον	προσδοκᾶσθον	προσδοκώμεθᾰ	προσδοκᾶσθε	προσδοκῶνται
	optative	προσδοκῴμην	προσδοκῷο	προσδοκῷτο	προσδοκῷσθον	προσδοκῴσθην	προσδοκῴμεθᾰ	προσδοκῷσθε	προσδοκῷντο
	imperative		προσδοκῶ	προσδοκᾱ́σθω	προσδοκᾶσθον	προσδοκᾱ́σθων		προσδοκᾶσθε	προσδοκᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		προσδοκᾶν				προσδοκᾶσθαι
participle	m	προσδοκῶν				προσδοκώμενος
	f	προσδοκῶσᾰ				προσδοκωμένη
	n	προσδοκῶν				προσδοκώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσδοκήσω, προσδοκήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσδοκήσω	προσδοκήσεις	προσδοκήσει	προσδοκήσετον	προσδοκήσετον	προσδοκήσομεν	προσδοκήσετε	προσδοκήσουσῐ(ν)
	optative	προσδοκήσοιμῐ	προσδοκήσοις	προσδοκήσοι	προσδοκήσοιτον	προσδοκησοίτην	προσδοκήσοιμεν	προσδοκήσοιτε	προσδοκήσοιεν
middle	indicative	προσδοκήσομαι	προσδοκήσῃ, προσδοκήσει	προσδοκήσεται	προσδοκήσεσθον	προσδοκήσεσθον	προσδοκησόμεθᾰ	προσδοκήσεσθε	προσδοκήσονται
	optative	προσδοκησοίμην	προσδοκήσοιο	προσδοκήσοιτο	προσδοκήσοισθον	προσδοκησοίσθην	προσδοκησοίμεθᾰ	προσδοκήσοισθε	προσδοκήσοιντο
		active			middle
infinitive		προσδοκήσειν			προσδοκήσεσθαι
participle	m	προσδοκήσων			προσδοκησόμενος
	f	προσδοκήσουσᾰ			προσδοκησομένη
	n	προσδοκῆσον			προσδοκησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσεδόκησᾰ, προσεδοκησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεδόκησᾰ	προσεδόκησᾰς	προσεδόκησε(ν)	προσεδοκήσᾰτον	προσεδοκησᾰ́την	προσεδοκήσᾰμεν	προσεδοκήσᾰτε	προσεδόκησᾰν
	subjunctive	προσδοκήσω	προσδοκήσῃς	προσδοκήσῃ	προσδοκήσητον	προσδοκήσητον	προσδοκήσωμεν	προσδοκήσητε	προσδοκήσωσῐ(ν)
	optative	προσδοκήσαιμῐ	προσδοκήσειᾰς, προσδοκήσαις	προσδοκήσειε(ν), προσδοκήσαι	προσδοκήσαιτον	προσδοκησαίτην	προσδοκήσαιμεν	προσδοκήσαιτε	προσδοκήσειᾰν, προσδοκήσαιεν
	imperative		προσδόκησον	προσδοκησᾰ́τω	προσδοκήσᾰτον	προσδοκησᾰ́των		προσδοκήσᾰτε	προσδοκησᾰ́ντων
middle	indicative	προσεδοκησᾰ́μην	προσεδοκήσω	προσεδοκήσᾰτο	προσεδοκήσᾰσθον	προσεδοκησᾰ́σθην	προσεδοκησᾰ́μεθᾰ	προσεδοκήσᾰσθε	προσεδοκήσᾰντο
	subjunctive	προσδοκήσωμαι	προσδοκήσῃ	προσδοκήσηται	προσδοκήσησθον	προσδοκήσησθον	προσδοκησώμεθᾰ	προσδοκήσησθε	προσδοκήσωνται
	optative	προσδοκησαίμην	προσδοκήσαιο	προσδοκήσαιτο	προσδοκήσαισθον	προσδοκησαίσθην	προσδοκησαίμεθᾰ	προσδοκήσαισθε	προσδοκήσαιντο
	imperative		προσδόκησαι	προσδοκησᾰ́σθω	προσδοκήσᾰσθον	προσδοκησᾰ́σθων		προσδοκήσᾰσθε	προσδοκησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		προσδοκῆσαι			προσδοκήσᾰσθαι
participle	m	προσδοκήσᾱς			προσδοκησᾰ́μενος
	f	προσδοκήσᾱσᾰ			προσδοκησᾰμένη
	n	προσδοκῆσᾰν			προσδοκησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• προσδόκιμος (prosdókimos)
• προσδοκίᾱ (prosdokíā)

 

References

• “προσδοκάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “προσδοκάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• προσδοκάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G4328 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible