στενοχωρημένος

Greek

Alternative forms

• στεναχωρημένος (stenachoriménos)
• στεναχωρεμένος (stenachoreménos)
• στενοχωρεμένος (stenochoreménos)

Etymology

Perfect participle of στενοχωριέμαι (stenochoriémai) / στενοχωρούμαι, passive voice of στενοχωρώ (“I upset, make someone sad”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ste.no.xo.riˈme.nos/
• Hyphenation: στε‧νο‧χω‧ρη‧μέ‧νος

Participle

στενοχωρημένος • (stenochoriménos) m (feminine στενοχωρημένη, neuter στενοχωρημένο)

1. worried, upset and depressed

Declension

Declension of στενοχωρημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	στενοχωρημένος •	στενοχωρημένη •	στενοχωρημένο •	στενοχωρημένοι •	στενοχωρημένες •	στενοχωρημένα •
genitive	στενοχωρημένου •	στενοχωρημένης •	στενοχωρημένου •	στενοχωρημένων •	στενοχωρημένων •	στενοχωρημένων •
accusative	στενοχωρημένο •	στενοχωρημένη •	στενοχωρημένο •	στενοχωρημένους •	στενοχωρημένες •	στενοχωρημένα •
vocative	στενοχωρημένε •	στενοχωρημένη •	στενοχωρημένο •	στενοχωρημένοι •	στενοχωρημένες •	στενοχωρημένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο στενοχωρημένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο στενοχωρημένος, etc.)

Derived terms

• καταστενοχωρημένος (katastenochoriménos, “extremely saddened”), καταστενοχωρεμένος

Related terms

• στενοχωρώ (stenochoró, “to worry, to upset”)

Further reading

• “στενοχωρημένος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998