позлати

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈpɔzɫati]
• Hyphenation: поз‧ла‧ти

Verb

позлати • (pozlati) third-singular present, pf (imperfective позлатува)

1. (transitive) to gild

Conjugation

Conjugation of позлати (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	позлател	позлатил	adjectival participle	позлатен
feminine	позлатела	позлатила	adverbial participle	—
neuter	позлатело	позлатило	verbal noun	—
plural	позлателе	позлатиле	perfect participle	позлатено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	позлатам	позлатев	позлатив	—
2nd singular	позлатиш	позлатеше	позлати	позлати
3rd singular	позлати	позлатеше	позлати	—
1st plural	позлатиме	позлатевме	позлативме	—
2nd plural	позлатите	позлатевте	позлативте	позлатете
3rd plural	позлатат	позлатеа	позлатија	—
Compound tenses
perfect	сум позлатил		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам позлатено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев позлатил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав позлатено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал позлатено		perfect of има + perfect participle
future	ќе позлатам		ќе + present
има-future	ќе имам позлатено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе позлатев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав позлатено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум позлател		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал позлатено		future reported of има + perfect participle
conditional	би позлатил		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал позлатено		conditional of има + perfect participle

Noun

позлати • (pozlati)

1. indefinite plural of позлата (pozlata)

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [pəzɫɐˈtʲi]

Verb

позлати́ • (pozlatí)

1. second-person singular imperative perfective of позлати́ть (pozlatítʹ)