шун

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Eastern Mari[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Mari, from Proto-Uralic *śawe.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ʃun/
  • Rhymes: -un
  • Hyphenation: шун

Noun[edit]

шун (šun)

  1. clay

Declension[edit]

Declension of шун
singular plural
nominative шун (šun) шун-влак (šun-vlak)
accusative шуным (šunym) шун-влакым (šun-vlakym)
genitive шунын (šunyn) шун-влакын (šun-vlakyn)
dative шунлан (šunlan) шун-влаклан (šun-vlaklan)
comitative шунге (šunge) шун-влакге (šun-vlakge)
comparative шунла (šunla) шун-влакла (šun-vlakla)
inessive шунышто (šunyšto) шун-влакыште (šun-vlakyšte)
illative (short) шуныш (šunyš) шун-влакыш (šun-vlakyš)
illative (long) шунышко (šunyško) шун-влакышке (šun-vlakyške)
lative шунеш (šuńeš) шун-влакеш (šun-vlakeš)
Possessed forms of шун
singular plural
1st person шунем (šuńem) шунна (šunna)
2nd person шунет (šuńet) шунда (šunda)
3rd person шунжо (šunžo) шунышт (šunyšt)

Derived terms[edit]

adjectives
nouns

References[edit]

  • J. Bradley et al. (2023) “шун”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna

Ingush[edit]

Pronoun[edit]

шун (šun)

  1. (possessive) your (2nd-person plural)