انتحب
Jump to navigation
Jump to search
Arabic
[edit]Root |
---|
ن ح ب (n-ḥ-b) |
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]اِنْتَحَبَ • (intaḥaba) VIII, non-past يَنْتَحِبُ (yantaḥibu) (reflexive, passive)
- to lament, to weep, to shed tears
Conjugation
[edit]Conjugation of
اِنْتَحَبَ
(form-VIII sound)verbal noun الْمَصْدَر |
intiḥāb | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
muntaḥib | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | intaḥabtu |
intaḥabta |
اِنْتَحَبَ intaḥaba |
intaḥabtumā |
intaḥabā |
intaḥabnā |
intaḥabtum |
intaḥabū | |||
f | intaḥabti |
intaḥabat |
intaḥabatā |
intaḥabtunna |
intaḥabna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔantaḥibu |
tantaḥibu |
yantaḥibu |
tantaḥibāni |
yantaḥibāni |
nantaḥibu |
tantaḥibūna |
yantaḥibūna | |||
f | tantaḥibīna |
tantaḥibu |
tantaḥibāni |
tantaḥibna |
yantaḥibna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔantaḥiba |
tantaḥiba |
yantaḥiba |
tantaḥibā |
yantaḥibā |
nantaḥiba |
tantaḥibū |
yantaḥibū | |||
f | tantaḥibī |
tantaḥiba |
tantaḥibā |
tantaḥibna |
yantaḥibna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔantaḥib |
tantaḥib |
yantaḥib |
tantaḥibā |
yantaḥibā |
nantaḥib |
tantaḥibū |
yantaḥibū | |||
f | tantaḥibī |
tantaḥib |
tantaḥibā |
tantaḥibna |
yantaḥibna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِنْتَحِبْ intaḥib |
intaḥibā |
intaḥibū |
||||||||
f | intaḥibī |
intaḥibna |