وقف
Arabic[edit]
Etymology 1[edit]
Root |
---|
و ق ف (w-q-f) |
Pronunciation 1[edit]
Verb[edit]
وَقَفَ • (waqafa) I, non-past يَقِفُ (yaqifu)
- (intransitive) to come to a stop, to come to a standstill
- (intransitive) to stop
- (intransitive) to pause, to hesitate
- (intransitive) to stand
- (intransitive) to inquire, seek information, inform oneself (على about)
- to acquaint oneself (على with)
Conjugation[edit]
verbal noun الْمَصْدَر |
wuqūf | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
wāqif | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mawqūf | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | waqaftu |
waqafta |
وَقَفَ waqafa |
waqaftumā |
waqafā |
waqafnā |
waqaftum |
waqafū | |||
f | waqafti |
waqafat |
waqafatā |
waqaftunna |
waqafna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔaqifu |
taqifu |
yaqifu |
taqifāni |
yaqifāni |
naqifu |
taqifūna |
yaqifūna | |||
f | taqifīna |
taqifu |
taqifāni |
taqifna |
yaqifna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔaqifa |
taqifa |
yaqifa |
taqifā |
yaqifā |
naqifa |
taqifū |
yaqifū | |||
f | taqifī |
taqifa |
taqifā |
taqifna |
yaqifna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔaqif |
taqif |
yaqif |
taqifā |
yaqifā |
naqif |
taqifū |
yaqifū | |||
f | taqifī |
taqif |
taqifā |
taqifna |
yaqifna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | qif |
qifā |
qifū |
||||||||
f | qifī |
qifna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | wuqiftu |
wuqifta |
وُقِفَ wuqifa |
wuqiftumā |
wuqifā |
wuqifnā |
wuqiftum |
wuqifū | |||
f | wuqifti |
wuqifat |
wuqifatā |
wuqiftunna |
wuqifna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔūqafu |
tūqafu |
yūqafu |
tūqafāni |
yūqafāni |
nūqafu |
tūqafūna |
yūqafūna | |||
f | tūqafīna |
tūqafu |
tūqafāni |
tūqafna |
yūqafna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔūqafa |
tūqafa |
yūqafa |
tūqafā |
yūqafā |
nūqafa |
tūqafū |
yūqafū | |||
f | tūqafī |
tūqafa |
tūqafā |
tūqafna |
yūqafna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔūqaf |
tūqaf |
yūqaf |
tūqafā |
yūqafā |
nūqaf |
tūqafū |
yūqafū | |||
f | tūqafī |
tūqaf |
tūqafā |
tūqafna |
yūqafna |
Verb[edit]
وَقَفَ • (waqafa) I, non-past يَقِفُ (yaqifu)
- (transitive) to stop (something), to bring to a stop
- 609–632 CE, Qur'an, 6:30:
- وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ
- walaw tarā ʔiḏ wuqifū ʕalā rabbihim
- (please add an English translation of this quotation)
- (transitive) to make stand, to set up
Conjugation[edit]
verbal noun الْمَصْدَر |
وَقْف waqf | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
wāqif | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mawqūf | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | waqaftu |
waqafta |
وَقَفَ waqafa |
waqaftumā |
waqafā |
waqafnā |
waqaftum |
waqafū | |||
f | waqafti |
waqafat |
waqafatā |
waqaftunna |
waqafna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔaqifu |
taqifu |
yaqifu |
taqifāni |
yaqifāni |
naqifu |
taqifūna |
yaqifūna | |||
f | taqifīna |
taqifu |
taqifāni |
taqifna |
yaqifna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔaqifa |
taqifa |
yaqifa |
taqifā |
yaqifā |
naqifa |
taqifū |
yaqifū | |||
f | taqifī |
taqifa |
taqifā |
taqifna |
yaqifna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔaqif |
taqif |
yaqif |
taqifā |
yaqifā |
naqif |
taqifū |
yaqifū | |||
f | taqifī |
taqif |
taqifā |
taqifna |
yaqifna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | qif |
qifā |
qifū |
||||||||
f | qifī |
qifna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | wuqiftu |
wuqifta |
وُقِفَ wuqifa |
wuqiftumā |
wuqifā |
wuqifnā |
wuqiftum |
wuqifū | |||
f | wuqifti |
wuqifat |
wuqifatā |
wuqiftunna |
wuqifna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔūqafu |
tūqafu |
yūqafu |
tūqafāni |
yūqafāni |
nūqafu |
tūqafūna |
yūqafūna | |||
f | tūqafīna |
tūqafu |
tūqafāni |
tūqafna |
yūqafna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔūqafa |
tūqafa |
yūqafa |
tūqafā |
yūqafā |
nūqafa |
tūqafū |
yūqafū | |||
f | tūqafī |
tūqafa |
tūqafā |
tūqafna |
yūqafna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔūqaf |
tūqaf |
yūqaf |
tūqafā |
yūqafā |
nūqaf |
tūqafū |
yūqafū | |||
f | tūqafī |
tūqaf |
tūqafā |
tūqafna |
yūqafna |
Pronunciation 2[edit]
Verb[edit]
وَقَّفَ • (waqqafa) II, non-past يُوَقِّفُ (yuwaqqifu)
- to bring to a stop, to bring to a standstill
- to arrest, to halt, to stop
- to obstruct, to hamper
- to park (a car)
- to erect, to raise
Conjugation[edit]
verbal noun الْمَصْدَر |
tawqīf | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
muwaqqif | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
muwaqqaf | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | waqqaftu |
waqqafta |
وَقَّفَ waqqafa |
waqqaftumā |
waqqafā |
waqqafnā |
waqqaftum |
waqqafū | |||
f | waqqafti |
waqqafat |
waqqafatā |
waqqaftunna |
waqqafna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔuwaqqifu |
tuwaqqifu |
yuwaqqifu |
tuwaqqifāni |
yuwaqqifāni |
nuwaqqifu |
tuwaqqifūna |
yuwaqqifūna | |||
f | tuwaqqifīna |
tuwaqqifu |
tuwaqqifāni |
tuwaqqifna |
yuwaqqifna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔuwaqqifa |
tuwaqqifa |
yuwaqqifa |
tuwaqqifā |
yuwaqqifā |
nuwaqqifa |
tuwaqqifū |
yuwaqqifū | |||
f | tuwaqqifī |
tuwaqqifa |
tuwaqqifā |
tuwaqqifna |
yuwaqqifna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔuwaqqif |
tuwaqqif |
yuwaqqif |
tuwaqqifā |
yuwaqqifā |
nuwaqqif |
tuwaqqifū |
yuwaqqifū | |||
f | tuwaqqifī |
tuwaqqif |
tuwaqqifā |
tuwaqqifna |
yuwaqqifna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | وَقِّفْ waqqif |
waqqifā |
waqqifū |
||||||||
f | waqqifī |
waqqifna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | wuqqiftu |
wuqqifta |
وُقِّفَ wuqqifa |
wuqqiftumā |
wuqqifā |
wuqqifnā |
wuqqiftum |
wuqqifū | |||
f | wuqqifti |
wuqqifat |
wuqqifatā |
wuqqiftunna |
wuqqifna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔuwaqqafu |
tuwaqqafu |
yuwaqqafu |
tuwaqqafāni |
yuwaqqafāni |
nuwaqqafu |
tuwaqqafūna |
yuwaqqafūna | |||
f | tuwaqqafīna |
tuwaqqafu |
tuwaqqafāni |
tuwaqqafna |
yuwaqqafna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔuwaqqafa |
tuwaqqafa |
yuwaqqafa |
tuwaqqafā |
yuwaqqafā |
nuwaqqafa |
tuwaqqafū |
yuwaqqafū | |||
f | tuwaqqafī |
tuwaqqafa |
tuwaqqafā |
tuwaqqafna |
yuwaqqafna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔuwaqqaf |
tuwaqqaf |
yuwaqqaf |
tuwaqqafā |
yuwaqqafā |
nuwaqqaf |
tuwaqqafū |
yuwaqqafū | |||
f | tuwaqqafī |
tuwaqqaf |
tuwaqqafā |
tuwaqqafna |
yuwaqqafna |
Pronunciation 3[edit]
Noun[edit]
وَقْف • (waqf) m (plural أَوْقَاف (ʔawqāf))
- verbal noun of وَقَفَ (waqafa) (form I)
- stopping, halting
- discontinuation, suspension
- stay, standstill
- pausing, resting
- blocking
- impediment, obstacle
- discharge, dismissal, removal
- (Islam) a waqf, religious endowment, endowment fund
- inalienable property
- (linguistics) pausa
Declension[edit]
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | وَقْف waqf |
الْوَقْف al-waqf |
وَقْف waqf |
Nominative | وَقْفٌ waqfun |
الْوَقْفُ al-waqfu |
وَقْفُ waqfu |
Accusative | وَقْفًا waqfan |
الْوَقْفَ al-waqfa |
وَقْفَ waqfa |
Genitive | وَقْفٍ waqfin |
الْوَقْفِ al-waqfi |
وَقْفِ waqfi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | وَقْفَيْن waqfayn |
الْوَقْفَيْن al-waqfayn |
وَقْفَيْ waqfay |
Nominative | وَقْفَانِ waqfāni |
الْوَقْفَانِ al-waqfāni |
وَقْفَا waqfā |
Accusative | وَقْفَيْنِ waqfayni |
الْوَقْفَيْنِ al-waqfayni |
وَقْفَيْ waqfay |
Genitive | وَقْفَيْنِ waqfayni |
الْوَقْفَيْنِ al-waqfayni |
وَقْفَيْ waqfay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | أَوْقَاف ʔawqāf |
الْأَوْقَاف al-ʔawqāf |
أَوْقَاف ʔawqāf |
Nominative | أَوْقَافٌ ʔawqāfun |
الْأَوْقَافُ al-ʔawqāfu |
أَوْقَافُ ʔawqāfu |
Accusative | أَوْقَافًا ʔawqāfan |
الْأَوْقَافَ al-ʔawqāfa |
أَوْقَافَ ʔawqāfa |
Genitive | أَوْقَافٍ ʔawqāfin |
الْأَوْقَافِ al-ʔawqāfi |
أَوْقَافِ ʔawqāfi |
Derived terms[edit]
- وَقْفِيّ (waqfiyy, “relating to a waqf system or endowment system”)
- وَقْفِيَّة (waqfiyya, “waqf system, endowment system”)
Descendants[edit]
- → English: waqf
- → Bengali: ওয়াকফ (ẇakph)
- → Ottoman Turkish: وقف (vakıf, vakf)
- → Turkish: vakıf
- → Punjabi:
- → Urdu: وقف (vaqf)
Etymology 2[edit]
Borrowed from Ge'ez ወቅፍ (wäḳf, “bracelet, armlet”), also ውቅፍ (wəḳf), of obscure African origin.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
وَقْف • (waqf) m (plural وُقُوف (wuqūf)) (obsolete)
Declension[edit]
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | وَقْف waqf |
الْوَقْف al-waqf |
وَقْف waqf |
Nominative | وَقْفٌ waqfun |
الْوَقْفُ al-waqfu |
وَقْفُ waqfu |
Accusative | وَقْفًا waqfan |
الْوَقْفَ al-waqfa |
وَقْفَ waqfa |
Genitive | وَقْفٍ waqfin |
الْوَقْفِ al-waqfi |
وَقْفِ waqfi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | وَقْفَيْن waqfayn |
الْوَقْفَيْن al-waqfayn |
وَقْفَيْ waqfay |
Nominative | وَقْفَانِ waqfāni |
الْوَقْفَانِ al-waqfāni |
وَقْفَا waqfā |
Accusative | وَقْفَيْنِ waqfayni |
الْوَقْفَيْنِ al-waqfayni |
وَقْفَيْ waqfay |
Genitive | وَقْفَيْنِ waqfayni |
الْوَقْفَيْنِ al-waqfayni |
وَقْفَيْ waqfay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | وُقُوف wuqūf |
الْوُقُوف al-wuqūf |
وُقُوف wuqūf |
Nominative | وُقُوفٌ wuqūfun |
الْوُقُوفُ al-wuqūfu |
وُقُوفُ wuqūfu |
Accusative | وُقُوفًا wuqūfan |
الْوُقُوفَ al-wuqūfa |
وُقُوفَ wuqūfa |
Genitive | وُقُوفٍ wuqūfin |
الْوُقُوفِ al-wuqūfi |
وُقُوفِ wuqūfi |
References[edit]
- Fraenkel, Siegmund (1886) Die aramäischen Fremdwörter im Arabischen (in German), Leiden: E. J. Brill, page 56
- Leslau, Wolf (1991) “ወቅፍ ፡ ውቅፍ”, in Comparative Dictionary of Geʿez (Classical Ethiopic), 2nd edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, →ISBN, page 615b
- Nöldeke, Theodor (1910) Neue Beiträge zur semitischen Sprachwissenschaft[1] (in German), Straßburg: Karl J. Trübner, page 53
Hijazi Arabic[edit]
Root |
---|
و ق ف |
3 terms |
Etymology 1[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
وَقَف or وِقِف • (wagaf or wigif) I (non-past يِوْقَف (yiwgaf))
- to come to a stop, to come to a standstill
- to stop
- to stand
- Synonym: قام (gām)
Conjugation 1[edit]
Conjugation of وقف (wagaf) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | وقفت (wagaft) | وقفت (wagaft) | وقف (wagaf) | وقفنا (wagafna) | وقفتوا (wagaftu) | وقفوا (wagafu) | |
f | وقفتي (wagafti) | وقفت (wagafat) | ||||||
non-past | m | أوقف (ʔawgaf) | توقف (tiwgaf) | يوقف (yiwgaf) | نوقف (niwgaf) | توقفوا (tiwgafu) | يوقفوا (yiwgafu) | |
f | توقفي (tiwgafi) | توقف (tiwgaf) | ||||||
imperative | m | اوقف (awgaf) | اوقفوا (awgafu) | |||||
f | اوقفي (awgafi) |
Conjugation 2[edit]
Conjugation of وقف (wigif) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | وقفت (wigift) | وقفت (wigift) | وقف (wigif) | وقفنا (wigifna) | وقفتوا (wigiftu) | وقفوا (wigfu) | |
f | وقفتي (wigifti) | وقفت (wigfat) | ||||||
non-past | m | أوقف (ʔawgaf) | توقف (tiwgaf) | يوقف (yiwgaf) | نوقف (niwgaf) | توقفوا (tiwgafu) | يوقفوا (yiwgafu) | |
f | توقفي (tiwgafi) | توقف (tiwgaf) | ||||||
imperative | m | اوقف (awgaf) | اوقفوا (awgafu) | |||||
f | اوقفي (awgafi) |
Etymology 2[edit]
From Arabic وَقَّفَ (waqqafa).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
وقف • (waggaf) II (non-past يِوَقِّف (yiwaggif))
- to bring to a stop, to bring to a standstill
- to arrest, to halt, to stop
- to obstruct, to hamper
- to park (a car)
- to stand up
- Synonym: قام (gām)
Conjugation 2[edit]
Conjugation of وقف (waggaf) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | وقفت (waggaft) | وقفت (waggaft) | وقف (waggaf) | وقفنا (waggafna) | وقفتوا (waggaftu) | وقفوا (waggafu) | |
f | وقفتي (waggafti) | وقفت (waggafat) | ||||||
non-past | m | أوقف (ʔawaggif) | توقف (tiwaggif) | يوقف (yiwaggif) | نوقف (niwaggif) | توقفوا (tiwaggifu) | يوقفوا (yiwaggifu) | |
f | توقفي (tiwaggifi) | توقف (tiwaggif) | ||||||
imperative | m | وقف (waggif) | وقفوا (waggifu) | |||||
f | وقفي (waggifi) |
Etymology 3[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
وقف • (wagf) m (plural أوقاف (ʔawgāf))
- a waqf, religious endowment, endowment fund
- inalienable property
South Levantine Arabic[edit]
Root |
---|
و ق ف |
3 terms |
Etymology 1[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
وقف • (wiʔif) I (present بوقف (būʔaf), active participle واقف (wāʔef))
- to stand, to be standing
- (intransitive) to stop
Conjugation[edit]
Conjugation of وقف (wiʔif) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | وقفت (wʔift) | وقفت (wʔift) | وقف (wiʔif) | وقفنا (wʔifna) | وقفتو (wʔiftu) | وقفو (wiʔfu) | |
f | وقفتي (wʔifti) | وقفت (wiʔfat) | ||||||
present | m | بوقف (bawʔaf) | بتوقف (btūʔaf) | بيوقف (būʔaf) | منوقف (mnūʔaf) | بتوقفو (btūʔafu) | بيوقفو (būʔafu) | |
f | بتوقفي (btūʔafi) | بتوقف (btūʔaf) | ||||||
subjunctive | m | اوقف (awʔaf) | توقف (tūʔaf) | يوقف (yūʔaf) | نوقف (nūʔaf) | توقفو (tūʔafu) | يوقفو (yūʔafu) | |
f | توقفي (tūʔafi) | توقف (tūʔaf) | ||||||
imperative | m | اوقف (ūʔaf) | اوقفو (ūʔafu) | |||||
f | اوقفي (ūʔafi) |
Etymology 2[edit]
From Arabic وَقَّفَ (waqqafa).
Pronunciation[edit]
- IPA(key): (Urban) /waʔ.ʔaf/, [ˈwɑʔ.ʔɑf]
- IPA(key): (Bedouin) /waɡ.ɡaf/, [ˈwɑɡ.ɡɑf]
Audio (al-Lidd) (file)
Verb[edit]
وقّف • (waʔʔaf) II (present بوقّف (biwaʔʔef))
- to stand, to be standing
- Synonym: صفّ (ṣaff)
- to stand up, to get up
- Synonym: قام (ʔām)
- to stand up for (+ مع)
- Synonym: وقّف في صفّ (waʔʔaf fi ṣaff)
Audio (Ramallah) (file)
- to stand up to (+ ل)
- Synonym: وقّف بوجه (waʔʔaf bi-wijh)
- (intransitive) to stop, to pause
- (transitive) to stop, to put an end to
- (by extension) to lay off (from work)
- (by extension) to arrest, to detain, to hold
- (by extension) to park (a vehicle)
- Synonym: ركن (rakan)
Conjugation[edit]
Conjugation of وقّف (waʔʔaf) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | وقّفت (waʔʔaft) | وقّفت (waʔʔaft) | وقّف (waʔʔaf) | وقّفنا (waʔʔafna) | وقّفتو (waʔʔaftu) | وقّفو (waʔʔafu) | |
f | وقّفتي (waʔʔafti) | وقّفت (waʔʔafat) | ||||||
present | m | بوقّف (bawaʔʔef) | بتوقّف (bitwaʔʔef) | بوقّف (biwaʔʔef) | منوقّف (minwaʔʔef) | بتوقّفو (bitwaʔʔfu) | بوقّفو (biwaʔʔfu) | |
f | بتوقّفي (bitwaʔʔfi) | بتوقّف (bitwaʔʔef) | ||||||
subjunctive | m | اوقّف (awaʔʔef) | توقّف (twaʔʔef) | يوقّف (ywaʔʔef) | نوقّف (nwaʔʔef) | توقّفو (twaʔʔfu) | يوقّفو (ywaʔʔfu) | |
f | توقّفي (twaʔʔfi) | توقّف (twaʔʔef) | ||||||
imperative | m | وقّف (waʔʔef) | وقّفو (waʔʔfu) | |||||
f | وقّفي (waʔʔfi) |
Derived terms[edit]
- وقّف بوجه (waʔʔaf bi-wijh, “to stand up to”)
- وقّف في صفّ (waʔʔaf fi ṣaff, “to be on one's side”)
Urdu[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Classical Persian وقف (waqf), from Arabic وَقْف (waqf).
Pronunciation[edit]
- (Standard Urdu) IPA(key): /ʋəqf/
- Rhymes: -əqf
Adjective[edit]
وَقْف • (vaqf) (indeclinable, Hindi spelling वक़्फ़)
Noun[edit]
وَقْف • (vaqf) m (Hindi spelling वक़्फ़)
- devotion; devotee
- charity, charitable endowment
- (literally) pause, stay, rest
- stop, stay
- legacy, trust
- (typography) punctuation mark
- (linguistics) pausa
- pausa (Qur'an)
Declension[edit]
Declension of وقف | ||
---|---|---|
singular | plural | |
direct | وقف (vaqf) | وقف (vaqf) |
oblique | وقف (vaqf) | وقفوں (vaqfō̃) |
vocative | وقف (vaqf) | وقفو (vaqfō) |
References[edit]
- Arabic terms belonging to the root و ق ف
- Arabic 3-syllable words
- Arabic terms with IPA pronunciation
- Arabic terms with audio links
- Arabic lemmas
- Arabic verbs
- Arabic form-I verbs
- Arabic assimilated verbs by conjugation
- Arabic assimilated form-I verbs
- Arabic assimilated verbs
- Arabic form-I verbs with و as first radical
- Arabic intransitive verbs
- Arabic verbs with full passive
- Arabic transitive verbs
- Arabic terms with quotations
- Arabic form-II verbs
- Arabic sound verbs by conjugation
- Arabic assimilated form-II verbs
- Arabic form-II verbs with و as first radical
- Arabic 1-syllable words
- Arabic nouns
- Arabic masculine nouns
- Arabic verbal nouns
- ar:Islam
- ar:Linguistics
- Arabic nouns with basic triptote singular
- Arabic nouns with broken plural
- Arabic nouns with basic triptote broken plural
- Arabic terms borrowed from Ge'ez
- Arabic terms derived from Ge'ez
- Arabic obsolete terms
- ar:Jewelry
- Arabic ergative verbs
- Hijazi Arabic terms belonging to the root و ق ف
- Hijazi Arabic terms inherited from Arabic
- Hijazi Arabic terms derived from Arabic
- Hijazi Arabic terms with IPA pronunciation
- Hijazi Arabic lemmas
- Hijazi Arabic verbs
- Hijazi Arabic form-I verbs
- Hijazi Arabic sound form-I verbs
- Hijazi Arabic sound verbs
- Hijazi Arabic form-II verbs
- Hijazi Arabic sound form-II verbs
- Hijazi Arabic nouns
- Hijazi Arabic masculine nouns
- South Levantine Arabic terms belonging to the root و ق ف
- South Levantine Arabic terms inherited from Arabic
- South Levantine Arabic terms derived from Arabic
- South Levantine Arabic terms with IPA pronunciation
- South Levantine Arabic terms with audio links
- South Levantine Arabic lemmas
- South Levantine Arabic verbs
- South Levantine Arabic form-I verbs
- South Levantine Arabic intransitive verbs
- South Levantine Arabic form-II verbs
- South Levantine Arabic terms with usage examples
- South Levantine Arabic transitive verbs
- Urdu terms derived from Arabic
- Urdu terms derived from the Arabic root و ق ف
- Urdu terms borrowed from Classical Persian
- Urdu terms derived from Classical Persian
- Urdu terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Urdu/əqf
- Rhymes:Urdu/əqf/1 syllable
- Urdu lemmas
- Urdu adjectives
- Urdu indeclinable adjectives
- Urdu nouns
- Urdu masculine nouns
- ur:Typography
- ur:Linguistics
- Urdu nouns with declension