कानु

Nepali

Etymology

Inherited from Sanskrit काण (kāṇa).

Pronunciation

• IPA^(key): [känu]
• Phonetic Devanagari: कानु

Adjective

कानु • (kānu)

1. one-eyed, partly blind, blind; empty

Noun

कानु • (kānu)

1. a one-eyed person

Declension

Declension of कानु
	Singular	Plural
nominative	कानु [känu]	कानुहरू [känuʌɾu]
accusative	कानुलाई [känuläi]	कानुहरूलाई [känuʌɾuläi]
instrumental/ergative	कानुले [känule]	कानुहरूले [känuʌɾule]
dative	कानुलाई [känuläi]	कानुहरूलाई [känuʌɾuläi]
ablative	कानुबाट [känubäʈʌ]	कानुहरूबाट [känuʌɾubäʈʌ]
genitive	कानुको [känuko]	कानुहरूको [känuʌɾuko]
locative	कानुमा [känumä]	कानुहरूमा [känuʌɾumä]
Notes: -को (-ko) becomes: -का (-kā) when followed by a plural noun. -की (-kī) when followed by a feminine noun.

References

• Schmidt, Turner (2022) “कानु”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Nepali Dictionaries]