ἐξελαύνω

Ancient Greek

Etymology

ἐξ- (ex-) +‎ ἐλαύνω (elaúnō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.se.lǎu̯.nɔː/ → /ek.seˈla.βno/ → /ek.seˈla.vno/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.se.lǎu̯.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.seˈlaw.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.seˈla.βno/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.seˈla.vno/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.seˈla.vno/

Verb

ἐξελαύνω • (exelaúnō)

1. to drive out, chase away

Conjugation

   Present: ἐξελαύνω, ἐξελαύνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξελαύνω	ἐξελαύνεις	ἐξελαύνει	ἐξελαύνετον	ἐξελαύνετον	ἐξελαύνομεν	ἐξελαύνετε	ἐξελαύνουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐξελαύνω	ἐξελαύνῃς	ἐξελαύνῃ	ἐξελαύνητον	ἐξελαύνητον	ἐξελαύνωμεν	ἐξελαύνητε	ἐξελαύνωσῐ(ν)
	optative	ἐξελαύνοιμῐ	ἐξελαύνοις	ἐξελαύνοι	ἐξελαύνοιτον	ἐξελαυνοίτην	ἐξελαύνοιμεν	ἐξελαύνοιτε	ἐξελαύνοιεν
	imperative		ἐξέλαυνε	ἐξελαυνέτω	ἐξελαύνετον	ἐξελαυνέτων		ἐξελαύνετε	ἐξελαυνόντων
middle/ passive	indicative	ἐξελαύνομαι	ἐξελαύνῃ, ἐξελαύνει	ἐξελαύνεται	ἐξελαύνεσθον	ἐξελαύνεσθον	ἐξελαυνόμεθᾰ	ἐξελαύνεσθε	ἐξελαύνονται
	subjunctive	ἐξελαύνωμαι	ἐξελαύνῃ	ἐξελαύνηται	ἐξελαύνησθον	ἐξελαύνησθον	ἐξελαυνώμεθᾰ	ἐξελαύνησθε	ἐξελαύνωνται
	optative	ἐξελαυνοίμην	ἐξελαύνοιο	ἐξελαύνοιτο	ἐξελαύνοισθον	ἐξελαυνοίσθην	ἐξελαυνοίμεθᾰ	ἐξελαύνοισθε	ἐξελαύνοιντο
	imperative		ἐξελαύνου	ἐξελαυνέσθω	ἐξελαύνεσθον	ἐξελαυνέσθων		ἐξελαύνεσθε	ἐξελαυνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐξελαύνειν				ἐξελαύνεσθαι
participle	m	ἐξελαύνων				ἐξελαυνόμενος
	f	ἐξελαύνουσᾰ				ἐξελαυνομένη
	n	ἐξελαῦνον				ἐξελαυνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐξήλαυνον, ἐξηλαυνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξήλαυνον	ἐξήλαυνες	ἐξήλαυνε(ν)	ἐξηλαύνετον	ἐξηλαυνέτην	ἐξηλαύνομεν	ἐξηλαύνετε	ἐξήλαυνον
middle/ passive	indicative	ἐξηλαυνόμην	ἐξηλαύνου	ἐξηλαύνετο	ἐξηλαύνεσθον	ἐξηλαυνέσθην	ἐξηλαυνόμεθᾰ	ἐξηλαύνεσθε	ἐξηλαύνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐξελέω, ἐξελέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξελέω	ἐξελέεις	ἐξελέει	ἐξελέετον	ἐξελέετον	ἐξελέομεν	ἐξελέετε	ἐξελέουσῐ(ν)
	optative	ἐξελέοιμῐ	ἐξελέοις	ἐξελέοι	ἐξελέοιτον	ἐξελεοίτην	ἐξελέοιμεν	ἐξελέοιτε	ἐξελέοιεν
middle	indicative	ἐξελέομαι	ἐξελέῃ, ἐξελέει	ἐξελέεται	ἐξελέεσθον	ἐξελέεσθον	ἐξελεόμεθᾰ	ἐξελέεσθε	ἐξελέονται
	optative	ἐξελεοίμην	ἐξελέοιο	ἐξελέοιτο	ἐξελέοισθον	ἐξελεοίσθην	ἐξελεοίμεθᾰ	ἐξελέοισθε	ἐξελέοιντο
		active			middle
infinitive		ἐξελέειν / ἐξελάᾱν			ἐξελέεσθαι
participle	m	ἐξελέων			ἐξελεόμενος
	f	ἐξελέουσᾰ			ἐξελεομένη
	n	ἐξελέον			ἐξελεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐξελῶ, ἐξελοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξελῶ	ἐξελεῖς	ἐξελεῖ	ἐξελεῖτον	ἐξελεῖτον	ἐξελοῦμεν	ἐξελεῖτε	ἐξελοῦσῐ(ν)
	optative	ἐξελοίην, ἐξελοῖμῐ	ἐξελοίης, ἐξελοῖς	ἐξελοίη, ἐξελοῖ	ἐξελοῖτον, ἐξελοίητον	ἐξελοίτην, ἐξελοιήτην	ἐξελοῖμεν, ἐξελοίημεν	ἐξελοῖτε, ἐξελοίητε	ἐξελοῖεν, ἐξελοίησᾰν
middle	indicative	ἐξελοῦμαι	ἐξελῇ	ἐξελεῖται	ἐξελεῖσθον	ἐξελεῖσθον	ἐξελούμεθᾰ	ἐξελεῖσθε	ἐξελοῦνται
	optative	ἐξελοίμην	ἐξελοῖο	ἐξελοῖτο	ἐξελοῖσθον	ἐξελοίσθην	ἐξελοίμεθᾰ	ἐξελοῖσθε	ἐξελοῖντο
		active			middle
infinitive		ἐξελέειν / ἐξελάᾱν			ἐξελεῖσθαι
participle	m	ἐξελῶν			ἐξελούμενος
	f	ἐξελοῦσᾰ			ἐξελουμένη
	n	ἐξελοῦν			ἐξελούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐξήλᾰσᾰ, ἐξηλᾰσᾰ́μην, ἐξηλᾰ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξήλᾰσᾰ	ἐξήλᾰσᾰς	ἐξήλᾰσε(ν)	ἐξηλᾰ́σᾰτον	ἐξηλᾰσᾰ́την	ἐξηλᾰ́σᾰμεν	ἐξηλᾰ́σᾰτε	ἐξήλᾰσᾰν
	subjunctive	ἐξελᾰ́σω	ἐξελᾰ́σῃς	ἐξελᾰ́σῃ	ἐξελᾰ́σητον	ἐξελᾰ́σητον	ἐξελᾰ́σωμεν	ἐξελᾰ́σητε	ἐξελᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	ἐξελᾰ́σαιμῐ	ἐξελᾰ́σειᾰς, ἐξελᾰ́σαις	ἐξελᾰ́σειε(ν), ἐξελᾰ́σαι	ἐξελᾰ́σαιτον	ἐξελᾰσαίτην	ἐξελᾰ́σαιμεν	ἐξελᾰ́σαιτε	ἐξελᾰ́σειᾰν, ἐξελᾰ́σαιεν
	imperative		ἐξέλᾰσον	ἐξελᾰσᾰ́τω	ἐξελᾰ́σᾰτον	ἐξελᾰσᾰ́των		ἐξελᾰ́σᾰτε	ἐξελᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐξηλᾰσᾰ́μην	ἐξηλᾰ́σω	ἐξηλᾰ́σᾰτο	ἐξηλᾰ́σᾰσθον	ἐξηλᾰσᾰ́σθην	ἐξηλᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐξηλᾰ́σᾰσθε	ἐξηλᾰ́σᾰντο
	subjunctive	ἐξελᾰ́σωμαι	ἐξελᾰ́σῃ	ἐξελᾰ́σηται	ἐξελᾰ́σησθον	ἐξελᾰ́σησθον	ἐξελᾰσώμεθᾰ	ἐξελᾰ́σησθε	ἐξελᾰ́σωνται
	optative	ἐξελᾰσαίμην	ἐξελᾰ́σαιο	ἐξελᾰ́σαιτο	ἐξελᾰ́σαισθον	ἐξελᾰσαίσθην	ἐξελᾰσαίμεθᾰ	ἐξελᾰ́σαισθε	ἐξελᾰ́σαιντο
	imperative		ἐξέλᾰσαι	ἐξελᾰσᾰ́σθω	ἐξελᾰ́σᾰσθον	ἐξελᾰσᾰ́σθων		ἐξελᾰ́σᾰσθε	ἐξελᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐξηλᾰ́θην	ἐξηλᾰ́θης	ἐξηλᾰ́θη	ἐξηλᾰ́θητον	ἐξηλᾰθήτην	ἐξηλᾰ́θημεν	ἐξηλᾰ́θητε	ἐξηλᾰ́θησᾰν
	subjunctive	ἐξελᾰθῶ	ἐξελᾰθῇς	ἐξελᾰθῇ	ἐξελᾰθῆτον	ἐξελᾰθῆτον	ἐξελᾰθῶμεν	ἐξελᾰθῆτε	ἐξελᾰθῶσῐ(ν)
	optative	ἐξελᾰθείην	ἐξελᾰθείης	ἐξελᾰθείη	ἐξελᾰθεῖτον, ἐξελᾰθείητον	ἐξελᾰθείτην, ἐξελᾰθειήτην	ἐξελᾰθεῖμεν, ἐξελᾰθείημεν	ἐξελᾰθεῖτε, ἐξελᾰθείητε	ἐξελᾰθεῖεν, ἐξελᾰθείησᾰν
	imperative		ἐξελᾰ́θητῐ	ἐξελᾰθήτω	ἐξελᾰ́θητον	ἐξελᾰθήτων		ἐξελᾰ́θητε	ἐξελᾰθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐξελᾰ́σαι			ἐξελᾰ́σᾰσθαι		ἐξελᾰθῆναι
participle	m	ἐξελᾰ́σᾱς			ἐξελᾰσᾰ́μενος		ἐξελᾰθείς
	f	ἐξελᾰ́σᾱσᾰ			ἐξελᾰσᾰμένη		ἐξελᾰθεῖσᾰ
	n	ἐξελᾰ́σᾰν			ἐξελᾰσᾰ́μενον		ἐξελᾰθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐξέλᾰσᾰ, ἐξελᾰσᾰ́μην, ἐξελᾰ́θην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξέλᾰσᾰ	ἐξέλᾰσᾰς	ἐξέλᾰσε(ν)	ἐξελᾰ́σᾰτον	ἐξελᾰσᾰ́την	ἐξελᾰ́σᾰμεν	ἐξελᾰ́σᾰτε	ἐξέλᾰσᾰν
middle	indicative	ἐξελᾰσᾰ́μην	ἐξελᾰ́σᾰο	ἐξελᾰ́σᾰτο	ἐξελᾰ́σᾰσθον	ἐξελᾰσᾰ́σθην	ἐξελᾰσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐξελᾰ́σᾰσθε	ἐξελᾰ́σᾰντο
passive	indicative	ἐξελᾰ́θην	ἐξελᾰ́θης	ἐξελᾰ́θη	ἐξελᾰ́θητον	ἐξελᾰθήτην	ἐξελᾰ́θημεν	ἐξελᾰ́θητε	ἐξελᾰ́θησᾰν, ἐξέλᾰθεν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐξήλᾰσσᾰ, ἐξηλᾰσσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξήλᾰσσᾰ	ἐξήλᾰσσᾰς	ἐξήλᾰσσε(ν)	ἐξηλᾰ́σσᾰτον	ἐξηλᾰσσᾰ́την	ἐξηλᾰ́σσᾰμεν	ἐξηλᾰ́σσᾰτε	ἐξήλᾰσσᾰν
	subjunctive	ἐξελᾰ́σσω, ἐξελᾰ́σσωμῐ	ἐξελᾰ́σσῃς, ἐξελᾰ́σσῃσθᾰ	ἐξελᾰ́σσῃ, ἐξελᾰ́σσῃσῐ	ἐξελᾰ́σσητον	ἐξελᾰ́σσητον	ἐξελᾰ́σσωμεν	ἐξελᾰ́σσητε	ἐξελᾰ́σσωσῐ(ν)
	optative	ἐξελᾰ́σσαιμῐ	ἐξελᾰ́σσαις, ἐξελᾰ́σσαισθᾰ, ἐξελᾰ́σσειᾰς	ἐξελᾰ́σσειε(ν), ἐξελᾰ́σσαι	ἐξελᾰσσεῖτον	ἐξελᾰσσείτην	ἐξελᾰσσεῖμεν	ἐξελᾰσσεῖτε	ἐξελᾰσσεῖεν
	imperative		ἐξέλᾰσσον	ἐξελᾰσσᾰ́τω	ἐξελᾰ́σσᾰτον	ἐξελᾰσσᾰ́των		ἐξελᾰ́σσᾰτε	ἐξελᾰσσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐξηλᾰσσᾰ́μην	ἐξηλᾰ́σσᾰο	ἐξηλᾰ́σσᾰτο	ἐξηλᾰ́σσᾰσθον	ἐξηλᾰσσᾰ́σθην	ἐξηλᾰσσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐξηλᾰ́σσᾰσθε	ἐξηλᾰ́σσᾰντο
	subjunctive	ἐξελᾰ́σσωμαι	ἐξελᾰ́σσηαι	ἐξελᾰ́σσηται	ἐξελᾰ́σσησθον	ἐξελᾰ́σσησθον	ἐξελᾰσσώμε(σ)θᾰ	ἐξελᾰ́σσησθε	ἐξελᾰ́σσωνται
	optative	ἐξελᾰσσαίμην	ἐξελᾰ́σσαιο	ἐξελᾰ́σσαιτο	ἐξελᾰ́σσαισθον	ἐξελᾰσσαίσθην	ἐξελᾰσσαίμε(σ)θᾰ	ἐξελᾰ́σσαισθε	ἐξελᾰσσαίᾰτο
	imperative		ἐξέλᾰσσαι	ἐξελᾰσσᾰ́σθω	ἐξελᾰ́σσᾰσθον	ἐξελᾰσσᾰ́σθων		ἐξελᾰ́σσᾰσθε	ἐξελᾰσσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐξελᾰ́σσαι/ἐξελᾰσσᾰ́μεν/ἐξελᾰσσᾰμέναι			ἐξελᾰ́σσᾰσθαι
participle	m	ἐξελᾰ́σσᾱς			ἐξελᾰσσᾰ́μενος
	f	ἐξελᾰ́σσᾱσᾰ			ἐξελᾰσσᾰμένη
	n	ἐξελᾰ́σσᾰν			ἐξελᾰσσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐξέλᾰσσᾰ, ἐξελᾰσσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξέλᾰσσᾰ	ἐξέλᾰσσᾰς	ἐξέλᾰσσε(ν)	ἐξελᾰ́σσᾰτον	ἐξελᾰσσᾰ́την	ἐξελᾰ́σσᾰμεν	ἐξελᾰ́σσᾰτε	ἐξέλᾰσσᾰν
middle	indicative	ἐξελᾰσσᾰ́μην	ἐξελᾰ́σσᾰο	ἐξελᾰ́σσᾰτο	ἐξελᾰ́σσᾰσθον	ἐξελᾰσσᾰ́σθην	ἐξελᾰσσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐξελᾰ́σσᾰσθε	ἐξελᾰ́σσᾰντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐξελήλᾰκᾰ, ἐξελήλᾰμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξελήλᾰκᾰ	ἐξελήλᾰκᾰς	ἐξελήλᾰκε(ν)	ἐξεληλᾰ́κᾰτον	ἐξεληλᾰ́κᾰτον	ἐξεληλᾰ́κᾰμεν	ἐξεληλᾰ́κᾰτε	ἐξεληλᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐξεληλᾰ́κω	ἐξεληλᾰ́κῃς	ἐξεληλᾰ́κῃ	ἐξεληλᾰ́κητον	ἐξεληλᾰ́κητον	ἐξεληλᾰ́κωμεν	ἐξεληλᾰ́κητε	ἐξεληλᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ἐξεληλᾰ́κοιμῐ, ἐξεληλᾰκοίην	ἐξεληλᾰ́κοις, ἐξεληλᾰκοίης	ἐξεληλᾰ́κοι, ἐξεληλᾰκοίη	ἐξεληλᾰ́κοιτον	ἐξεληλᾰκοίτην	ἐξεληλᾰ́κοιμεν	ἐξεληλᾰ́κοιτε	ἐξεληλᾰ́κοιεν
	imperative		ἐξελήλᾰκε	ἐξεληλᾰκέτω	ἐξεληλᾰ́κετον	ἐξεληλᾰκέτων		ἐξεληλᾰ́κετε	ἐξεληλᾰκόντων
middle/ passive	indicative	ἐξελήλᾰμαι	ἐξελήλᾰσαι	ἐξελήλᾰται	ἐξελήλᾰσθον	ἐξελήλᾰσθον	ἐξεληλᾰ́μεθᾰ	ἐξελήλᾰσθε	ἐξελήλᾰνται
	subjunctive	ἐξεληλᾰμένος ὦ	ἐξεληλᾰμένος ᾖς	ἐξεληλᾰμένος ᾖ	ἐξεληλᾰμένω ἦτον	ἐξεληλᾰμένω ἦτον	ἐξεληλᾰμένοι ὦμεν	ἐξεληλᾰμένοι ἦτε	ἐξεληλᾰμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐξεληλᾰμένος εἴην	ἐξεληλᾰμένος εἴης	ἐξεληλᾰμένος εἴη	ἐξεληλᾰμένω εἴητον/εἶτον	ἐξεληλᾰμένω εἰήτην/εἴτην	ἐξεληλᾰμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐξεληλᾰμένοι εἴητε/εἶτε	ἐξεληλᾰμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐξελήλᾰσο	ἐξεληλᾰ́σθω	ἐξελήλᾰσθον	ἐξεληλᾰ́σθων		ἐξελήλᾰσθε	ἐξεληλᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐξεληλᾰκέναι				ἐξεληλᾰ́σθαι
participle	m	ἐξεληλᾰκώς				ἐξεληλᾰμένος
	f	ἐξεληλᾰκυῖᾰ				ἐξεληλᾰμένη
	n	ἐξεληλᾰκός				ἐξεληλᾰμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ἐξελαύνω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐξελαύνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐξελαύνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ἐξελαύνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • dislodge idem, page 235.
  • dispossess idem, page 237.
  • drive idem, page 253.
  • eject idem, page 263.
  • exile idem, page 292.
  • expel idem, page 293.
  • repulse idem, page 699.
  • ride idem, page 713.
  • turn idem, page 901.