absolvit
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Verb[edit]
absolvit
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of absolvi.
Noun[edit]
absolvit n (plural absolvituri)
Declension[edit]
Declension of absolvit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) absolvit | absolvitul | (niște) absolvituri | absolviturile |
genitive/dative | (unui) absolvit | absolvitului | (unor) absolvituri | absolviturilor |
vocative | absolvitule | absolviturilor |
Verb[edit]
absolvit (past participle of absolvi)