alkonyatai
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
alkonyat + -ai (possessive suffix)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
alkonyatai
- third-person singular multiple-possession possessive of alkonyat
Declension[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | alkonyatai |
accusative | — | alkonyatait |
dative | — | alkonyatainak |
instrumental | — | alkonyataival |
causal-final | — | alkonyataiért |
translative | — | alkonyataivá |
terminative | — | alkonyataiig |
essive-formal | — | alkonyataiként |
essive-modal | — | alkonyataiul |
inessive | — | alkonyataiban |
superessive | — | alkonyatain |
adessive | — | alkonyatainál |
illative | — | alkonyataiba |
sublative | — | alkonyataira |
allative | — | alkonyataihoz |
elative | — | alkonyataiból |
delative | — | alkonyatairól |
ablative | — | alkonyataitól |
non-attributive possessive - singular |
— | alkonyataié |
non-attributive possessive - plural |
— | alkonyataiéi |