athugamaðr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
From athugi (“attention”) + maðr (“man, person”).
Noun[edit]
athugamaðr m
Declension[edit]
Declension of athugamaðr (strong consonant stem, s-genitive)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | athugamaðr | athugamaðrinn | athugamenn | athugamenninir |
accusative | athugamann | athugamanninn | athugamenn | athugamennina |
dative | athugamanni | athugamanninum | athugamǫnnum | athugamǫnnunum |
genitive | athugamanns | athugamannsins | athugamanna | athugamannanna |
References[edit]
- athugamaðr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.